معرفی کتابهای کتاب مقدس: تیتوس

  رساله تیتوس   Titus

کتاب تیطس نیز شامل یکی دیگر از نامه‌های پولس رسول و در کل از ۳ فصل و ۴۶ آیه تشکیل شده و آخرین رساله از سه رساله شبانی پولس محسوب می‌شود.
ظاهرا پولس هنگامی که در کریت مشغول بشارت مسیحیت بود با تیطس در این جزیره آشنا می‌شود، پس از آن او تیطس را در آنجا باقی می‌گذارد تا به سازماندهی نو ایمانان بپردازد. پولس این نامه را توسط زیناس و اپلس که در تدارک یک سفر بودند به کریت فرستاد تا بدینوسیله به تیطس اقتدار و تعالیم کافی در مقابله با مخالفان را بدهد، همچنین این نامه شامل دستوراتی در مورد ایمان و رفتار اخلاقی، و هشدار در مورد معلمان دروغین است.

  نویسنده

پولس خود را به عنوان نویسنده رساله تیطس معرفی کرده، و خود را ”پولس، غلام خدا و رسول عیسی مسیح می‌خواند“ (۱: ۱). به علت شباهت محتوا و کلمات در این رساله، اعتقاد بر این است که تیطس در زمان نگاشته شدن رساله اول تیموتائوس یا کمی زودتر از آن نوشته شده است. به هر حال این رساله پس از آزاد شدن پولس از اولین دوران زندان خود در روم و در زمانی بین نگاشته شدن رساله اول و دوم تیموتائوس نوشته شده و نه بعد از دوم تیموتائوس. اگر چه تعیین تاریخ دقیق آن ممکن نیست ولی بین سال ۶۳ و ۶۶ میلادی می‌تواند باشد؛ احتمالاً مکان نوشته شدن آن نیزمکادونیه بوده است.

  زمینه

پولس پس از ترک تیموتائوس در افسس که برای خدمت در آنجا مانده بود، به همراه تیطس به جزیره کریت رفت. جایی که تیطس برای رهبری و سازماندهی کلیساهایی در نظر گرفته شد که در سال‌های اولیه تاسیس خود بودند. بدون شک انجیل خیلی زود پس از موعظه پولس در روز پنطیکاست در سراسر کرت پخش شده بود (اعمال ۲: ۱۱). احتمالا چند هفته قبل از اینکه پولس دست به انتخاب تیطس جهت جایگاه رهبری کلیساها در کرت بزند، آنها یک بازدهی خوب بشارتی در جزیره کرت داشته‌اند.
این آخرین رساله شبانی از طرف پولس است که برای تیطس ارسال شد تا سبب تشویق و ارائه حکمت به تیطس برای تحمل مخالفان بت پرست و غیره و همچنین چگونگی برخورد با آنها باشد. پولس سپس تیطس را مامور تعیین ناظران و مشایخی برای کلیسای تحت نظر خود کرد. پولس توضیح داد که این رهبران از چه خصوصیاتی باید برخوردار باشند، و هم اینکه چگونه همه ایمانداران باید در ارتباط با یکدیگر و همچنین در تعامل خود با غیر ایمانداران باشند. رفتار مسیحی مناسب بر اساس این واقعیت قرار دارد که ”فیض خدا ظاهر شده و نجات را در برابر همه قرار داده است“، و از اینرو آنانی که به مسیح ایمان دارند با ”خرد اندیشی و عدالت و دینداری در این جهان زیست“ می‌کنند تا زمانی که او باز گردد (۲: ۱۱-۱۳). پولس احتمالا این رساله را در حدود سال ۶۰ پس از میلاد به رشته تحریر درآورده است.

  تاریخچه

تیطس نام یک شخص مسیحی و غیر یهودی، از اهالی یونان بوده است. وی یکی از دوستان و همکاران نزدیک پولس برای بنای مسیحیت بود، که در بعضی از سفرهای پولس نیز او را همراهی می‌کرده است.
منشاء رابطه پولس با تیطس در هاله‌ای از ابهام پوشیده شده است، ما صرفا می‌توانیم بگوییم که ممکن است تیطس در تحت خدمت و بشارت پولس به مسیح ایمان آورده باشد زیرا پولس او را ”فرزند حقیقی‌ام که هر دوی ما در یک ایمان مشترکیم “، می‌نامد (۱: ۴). تیطس در سومین سفر بشارتی پولس با وی همراه بود، و در طی این سفر از طرف پولس به کلیسای قرنتس فرستاده می‌شود. پولس با نامیدن تیطس به عنوان یک دوست و همکار در انجیل، و بخاطر ستودن محبت او، گرم و صمیمی بودن او، و تسلی بخش بودن دیگران، به وضوح او را در موضع احترام زیادی قرار می‌دهد. در کتاب مقدس هیچ اشاره‌ای به مرگ تیطس نشده و از وی در کتاب اعمال نیز نامی برده نشده است.

  کاربرد

تمرکز بر کتاب تیطس سه اصل از چهارچوبی را ارائه می‌دهد که در آن مسیحیان می‌توانند کار خدا را در جهان و در زندگی فردی خود مشاهده کنند (۱: ۱-۴؛ ۲: ۱۱-۱۴؛ ۳: ۴-۷). هر سه عبارت شامل مظهر یا وجود خدا در مسیح است که همانا ریشه ایمان مسیحی در جسم گرفتن عیسی مسیح است. تنها زمانی که خدای پسر در جسم انسان و در شخص عیسی مسیح شکل گرفت ایمانداران را از ایمان به خدا مطمئن ساخت. به عبارت دیگر، وقتی خدا فیض خود را بر بشریت فرو ریخت او قوم خود را از گناهانشان پاک ساخته و ایمانداران را برای خودش تقدیس کرد. این لطف و فیض خدا ما را ملزم می‌سازد که در زمان حاضر به شکلی خدا پسندانه و بطور درست و شایسته زندگی کنیم (۲: ۱۱ – ۳: ۸).

  جمع بندی

آموزه تجسم یا جسم گرفتن مسیح در نامه به تیطس، اساس پیام این رساله برای زندگی درست از طریق توجه دقیق به حقایق الهیاتی است. کلیساها در کرت نسبت به معلمان دروغین و کاذب به همان اندازه حساس بودند که کلیساهای دیگر نیز بودند، بنابراین پولس به تیطس پیشنهاد کرد تا یک گروه از ناظران و مشایخ وفادار را انتخاب کند تا بر امور اعتقادی و رفتار ایمانداران در کرت نظارت داشته باشند. پولس همچنین تیطس را ترغیب کرد تا ”مطالبی را که مطابق تعالیم صحیح است“ بگوید (۲: ۱). این یک توصیه بسیار روشن بود که باید نقش و جایگاه اصلی را در ذهن این رهبر جوان می‌گرفت.
با این حال، پولس نیز تشخیص داده بود وقتیکه یکی از ایمانداران پذیرای آموزه‌های زیربنایی کلیسا می‌شود نتیجه آن سبب تغییر و خلوص در زندگی شده و ”اعمال نیک“ به بار می‌آورد (۲: ۷، ۱۴؛ ۳: ۸، ۱۴). فیض خدا انگیزه‌ای برای تمامی اعمال نیک است. پولس دستورالعمل‌هایی را به تیطس در مورد نقش گروههای خاصی از قبیل مردان و زنان کهنسال، مردان و زنان جوان، و بردگان را داد، او همچنین دستورات عامی به تمام ایمانداران در مورد طرز رفتار ایشان داد. زندگی درست و سالم از ضروریات بود زیرا مسیح ”خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از هر ناراستی برهاند“ (۲: ۱۴)، و ما را ”به غسل تولد تازه و تازگی‌ای که از روح‌القدس است“ نجات داد (۳: ۵).

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com