معرفی کتابهای کتاب مقدس: اشعیا
کتاب اشعیا Isaiah
کتاب اشعیا اولین کتاب از پنج کتاب انبیای بزرگ در عهد قدیم است و از نظر طبقه بندی در گروه کتابهای نبوتی قرار گرفته و از ۶۶ فصل و ۱۲۹۲ آیه تشکیل شده است.
در طی دوران زندگی اشعیا، پادشاهی شمالی اسرائیل رو به زوال و امپراطوری آشور رو به گسترش بود. مردم اسرائیل بطور مداوم درگیر بت پرستی بودند و به عنوان مجازات، آنها خیلی زود مغلوب آشوریان شدند (دوم پادشاهان فصل ۱۷). یهودا (پادشاهی جنوبی) نیز بر علیه خداوند گناه ورزید، و پس از نابودی پادشاهی شمالی، ماموریت اشعیا هشدار دادن به مردم یهودا مبنی بر این امر بود که اگر آنها از گناهان خود بازگشت نکنند همان داوری نیز بر آنها نازل خواهد شد. اشعیا کتابی است که پهنه ژرفی از ابعاد کامل داوری و نجات خداوند را در بر گرفته است.
نویسنده
کتاب اشعیا بوسیله اشعیا نبی که در طی دوران سلطنت عُزّیا، یوتام، آحاز و حِزْقیا در یهودا میزیست به نگارش درآمده است (دوم پادشاهان فصل ۱۵، ۱۶، ۱۸-۲۰). همانطور که تقریبا در مورد تمام کتابهای نبوتی صادق است کتاب اشعیا نیز نام خود را از نویسنده کتاب گرفته است.
او استعداد خود را با نوشتن این کتاب هم بصورت نظم و هم بصورت نثر به نمایش گذاشته که شامل کنایات، استعاره، شخصیت پردازی، و بسیاری دیگر از اشکال ادبی ماهرانه است. تمامی نگارشهای او از ادبیات عمیق و ژرفی برخوردار است و یکی از بزرگترین زمینه‌هایی که در تمامی نوشتجات او به چشم می‌خورد، رستگاری به واسطه ایمان است. در واقع اشعیا، همانا پولس عهد قدیم است.
تاریخچه
اشعیا از سال ۷۳۹ تا ۶۸۱ قبل از میلاد مشغول به نبوت برای قومی بود که گوش شنوا نداشتند. در زبان عبری او ”yesha“ و در زبان لاتین ”Esaias“ یا ”Isaias“ نامیده میشود. مفهوم و معنای نام او ”رستگاری خداوند“ نمادی از پیام او می‌باشد. و به نظر می‌آید که او به خانواده‌ای تعلق داشته است که می‌توانستند به آسانی به پادشاه دسترسی داشته باشند.
اشعیا پسر آموص و یکی از انبیای عهد عتیق و یکی از بزرگترین انبیای نویسنده است و در میان انبیای مشهور در کتاب مقدس، اشعیا، پادشاه انبیا می‌باشد. وی در دوران پادشاهی عزّیا و یوتام و آحاز و حزقیا بر یهودا، زندگی می‌کرد و ساکن اورشلیم بود. نام همسر اشعیا، نبیه بود (اشعیا ۸: ۳)، شاید او به خاطر اینکه نبوت می‌کرده یا همسر یک نبی بوده، نبیه نامیده می‌شد؛ وی دارای دو پسر با نامهای نمادین، مَهیر شَلال حاش بَز و شآریاشوب نیز بوده است.
عاموس، هوشع و میکا نیز از انبیای معاصر اشعیا بودند. اما گمان میشود اشعیا در دوران سلطنت مَنَسَّی پسر شریر حِزْقیا به دست مرگ سپرده شده است (دوم پادشاهان فصل ۲۱).
تقسیم بندی
کتاب اشعیا به سه بخش تقسیم شده که شامل:
- نبوتهای داوری در فصلهای ۱-۳۵؛
- گذرهای تاریخی در فصلهای ۳۶-۳۹؛
- و نبوتهای احیا و رهایی در فصلهای ۴۰-۶۶؛
از آنجا که مردم یهودا همچنان به گناه خود ادامه دادند، اشعیا نبوت کرد که خداوند قوم گناهکار خویش را مجازات کرده و آنها نیز همانند پادشاهی شمالی اسرائیل به اسارت برده خواهند شد. اما اشعیا همچنین نبوت کرد که در آینده کورش، پادشاه پارس، یهودیان تبعیدی را آزاد کرده و آنها را در سرزمین خودشان احیا خواهد کرد. دویست سال قبل از اینکه حتی کورش به دنیا بیاید نام او به عنوان رهایی دهنده یهودیان تبعیدی یکی از مهیجترین نمونههایی است که نشان از توانایی و قدرتی دارد که خداوند برای دیدن آینده به اشعیا بخشیده بود. (اشعیا ۴۴: ۲۸؛ ۴۵: ۱). خداوند مجازات میکند؛ اما او همچنین آنانی را که با توبه بسوی او بازگشت کنند فدیه و رهایی خواهد داد.
بدینسان در اولین و سومین بخش از کتاب اشعیا، ما مشاهده میکنیم که چطور خداوند از دو امپراطوری بزرگ یعنی از بابل و آشور برای مجازات قوم سرکش و نافرمان خود استفاده میکند؛ و ما همچنین مشاهده میکنیم که چطور او از سومین امپراطوری یعنی از امپراطوری پارس برای احیای قوم خود استفاده میکند تا از اینرو هدف خداوند برای آنها به انجام برسد: تا به عبارتی بواسطه آنها، مردم جهان برکت بیابند (پیدایش ۱۲: ۳).
کاربرد
همانطور که ما شروع به بررسی کتابهای نبوتی میکنیم؛ مهم است تا بخاطر داشته باشیم که عملا آنها چه نوع نبوتی هستند. نبوت صرفا و به سادگی یک پیشگویی در مورد آینده نیست، بلکه یک بیانیه است که مابین راستی و حقیقت خداوند با مردم ارتباط برقرار میسازد. بیانات نبوتی میتواند با وقایع گذشته، حال، و آینده سر و کار داشته باشد. اساس نبوت در مورد آینده بر مبنای کلامی است که مستقیما بوسیله خداوند وحی میشود تا بر طرف کننده برخی از نیازهای ویژه قوم خداوند باشد، این نیازها میتواند شامل هشدار، هدایت، یا تسلی باشد.
انبیا همانند تمامی نویسندگان کتاب مقدّس از انسانهای معمولی بودند که خداوند بواسطه آنها سخن گفته است. آنها نیز مصون از خطا نبودهاند، بلکه سخنانی که آنها گفتهاند یا نوشتهاند در تحت الهام خداوند بوده که در حقیقت مصون از خطا است. ناتان نبی نمونهای از مصون نبودن انبیا از خطا را در اختیار ما میگذارد. ناتان در مرحله نخست، داود را تشویق به ساخت معبد خداوند کرد (دوم سموئیل ۷: ۱-۳). اما مدت زمان کوتاهی پس از آن، خداوند ناتان را اصلاح کرد و او را دوباره به نزد داود فرستاد تا به او بگوید که وی شخصی نیست که باید معبد را بسازد (دوم سموئیل ۷: ۴-۵، ۱۲-۱۳). زیرا که نبوت به اراده انسان هرگز آورده نشد، بلکه مردمان به روحالقدس مجذوب شده، از جانب خدا سخن گفتند (دوم پطرس ۱: ۲۱).
وقتی خداوند انبیا را برای سخن گفتن فرا میخواند آنها شخصیت اصلی خود را از دست نمیدهند؛ بلکه برای ارتباط برقرار کردن با پیام خداوند، از عطایا و تجربیات فردی خود نیز استفاده میکنند.
انبیا در واقع متمایز از کاهنان و لاویان بودند که خدمت آنها دائمی بود. اما در عوض انبیا در زمانهای بحران به پیش فرستاده میشدند؛ ماموریت آنها نه معمولی بلکه فوق العاده بود. با اینحال آنها وابسته به شریعت بودند؛ آنها همیشه مطابق با مکاشفات و الهامات خداوند که در گذشته نوشته شده بود سخن میگفتند. در واقع روح خدا هرگز کسی را در تضاد با کلام خداوند هدایت نمیکند. شریعت، انبیا، و روحالقدس همگی تحت یک معیار و یک صدا با ما سخن می‌گویند، همانا با صدای خدای رحیم و بخشنده که همواره آماده ارتباط برقرار کردن با قوم خود است.
جمع بندی
در سومین بخش کتاب (فصل ۴۰-۶۶)، نبوتهای اشعیا درباره رهایی قوم خداوند و درباره خادمی است که تدبیر نهایی خداوند برای رهایی نوع بشر را به تحقق میرساند. بسته به نوع متن، این ”خادم“ میتواند نمایانگر اسرائیل قوم برگزیده، یا باقی ماندگان وفادار اسرائیل که از تبعید بازگشتهاند، یا مسایا باشد که همانا پادشاهی است که یک روز آمده و برای گناهان اسرائیل کفاره خواهد شد. بدینسان نبوتهای اشعیا و سایر نبوتهای کتاب عهد قدیم میتواند در بیش از یک مقطع مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. در اولین مقطع، نبوتها ریشه در تاریخ عهد قدیم دارند؛ وقتی اشعیا درباره قوم اسرائیل و شهر اورشلیم سخن میگوید، در واقع او درمورد تاریخ قوم و مکانها سخن میگوید. اما هم زمان، این واقعیت تاریخی اشاره به جلوتر و به واقعیتهای جدیدی دارد که هنوز رخ نداده است. بویژه پیشگوییهای اشعیا اشاره به جلوتر و به آمدن مسایا، خادم رنجدیده خداوند دارد (اشعیا فصل ۵۳)، این خادم نه تنها یهودیان بلکه تمامی مردم جهان را رهایی و فدیه خواهد داد تمام آنانی که ایمان خود را بر او قرار دادهاند. این خادم رنجدیده هیچ کس دیگری به غیر از عیسی مسیح نیست.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
