انتخابات و نقش مسیحیان

بسیار شنیده می شود که مسیحیت یک دین فردی است که هیچ ارتباطی با سیاست ندارد و تنها نجات و رستگاری روح انسانها مورد تاکید و توجه ایمان مسیحی است.

امروزه در مجامع آکادمیک مسیحی دیگر چنین اظهار نظری خریدار ندارد و خالی از هر گونه سندیت تاریخی و کتابمقدسی و تفسیری است. 
هرچند در این مقاله کوتاه قصد نداریم که به بررسی ابعاد سیاسی – اجتماعی ایمان کتاب مقدسی و به طور خاص زندگی و خدمت خداوند ما عیسی مسیح بپردازیم اما ذکر چند نکته خصوصا در سایه رویدادهای جاری مملکت ما ایران خالی از لطف نیست.

اساسی ترین اعتراف مسیحی مبنی بر خداوندی عیسی مسیح کافی بود که پیام مسیحی و مسیحیان را وارد مناقشه سیاسی نماید از آنجاییکه محاکمه و محکومیت خداوند ما عیسی مسیح نیز به جهاتی دارای ابعاد سیاسی و اجتماعی در جامعه قرن اول فلسطین تحت اشغال روم بود و حتی پس از آن اعتراف به اینکه "عیسی خداوند است" در جهان رومی آن روزگار پیامدهای سیاسی جدی در بر داشت که نهایتا به جفاهای گسترده و شهادت مسیحیان به دست امپراطوری رومی انجامید که در آن قیصر به عنوان خداوند معرفی و پرستش می شد. لذا مسیحی بودن و اعتراف ایمان مسیحی در هر صورت پیامدی سیاسی دارد و از سوی دنیا موضعگیری سیاسی – اجتماعی تلقی می شود که همینگونه نیز است.

پیام عهد جدید پیام مصالحه میان خدا و انسان ونتیجتا انسان با انسان و انسان با آفرینش است لذا پولس رسول همواره سعی دارد تا مسیحیان را تشویق نماید تا به عنوان شهروندان با انظباط و مطیع قوانین مدنی تا جاییکه در تضاد با اصول ایمان مسیحی نیست عمل نمایند (رومیان ۱۳) حتی خداوند ما عیسی مسیح نیزبا پرداخت مالیات مدنی خود و پطرس به رومیان مقاومت نکرد بلکه وظایف شهروندی را در چهار چوب پیام الهی خویش به انجام رسانید و حتی در جاییکه علمای یهود سعی داشتند دستاویزی سیاسی برای تسلیم کردن او به رومیان طرح نمایند در برابر توطئه ایستاد و ‏آن عمل معروف را انجام داد که سکه ای برداشت و گفت مال قیصر را به قیصر دهید و مال خدا را به خدا(لوقا۲۰ آیات ۲۰ تا ۲۶ ) که این خود نشانگر اجرای تعهدات و وظایف الهی و مدنی فرد مسیحی است. لذا از آنجاییکه ما دعوت داریم تا با دعا اراده خدا را در رابطه با حاکمان وقت بطلبیم تا افرادی خداترس حکومت را در دست بگیرند که جان شهروندان و ایمان ایشان را نه تنها تخریب نکرده بلکه حمایت کنند، ما مسیحیان ایرانی نیز باید در این روزهای حساس نه تنها در این جنب و جوش و حرکت ملی برای احیای حقوق مدنی خود در انتخابات شرکت کنیم بلکه با بینش و مطالعه و دعا به فردی رای دهیم که:

۱-خداترس باشد و منافع ملی ایران را در نظر داشته باشد و سعی در مبارزه با دیکتاتوری و فساد از هر نوع آن نماید.
۲-کسی که به آزادی بیان و آزادی ادیان و اقلیت های مذهبی پایبند باشد و جامعه را به سوی دموکراسی و رعایت حقوق بشر پیش برد و صلح و ثبات را برای ملتهای جهان آرزومند باشد.
۳-خالی از تعصبات و دشمنی با مسیحیان و سایر اقلیت های قومی و دینی باشد و در رابطه با آنها جانب انصاف و برابری را مد نظر داشته باشد و عدالت اجتماعی را در راس برنامه های خویش قرار دهد.

دعا کنیم که خداوند صلح و سلامتی و پیروزی را بر ملت ایران ارزانی نماید و فقر و لعنت و تعصب و دشمنی و نفرت را از ایران ریشه کن کرده و عدالت و سربلندی ایرانیان را احیا نماید. دعا کنیم که ریاست جمهوری آینده به دست شخصی که خدا ترسی حقیقی و عدالت را سرلوحه کار خود دارد سپرده شود تا با پیغام نجات بخش انجیل دشمنی و مقاومتی صورت نگیرد و مسیحیان ایرانی فارسی زبان نیز در کنار سایر اقلیتها در صلح و آرامش به امور دینی خود پرداخته و بتوانند در آزادی و بدون ترس ایمان خویش را ابراز نمایند.

بر ماست که دعا کنیم و در کنار سایر هموطنانمان در این حرکت شرکت کرده و برای احیای عدالت، برابری و آزادی بیان و عقیده رای دهیم. مسیحیت و مسیحیان جزوی از این سرزمینند و می باید در امور اجتماعی و سیاسی همچون نور و نمک عمل کرده و عیسی مسیح را به ایران محتاج حقیقت بشناسانند. پیام انجیل پیامی فراگیر است که علاوه بر بشارت و شاگردسازی، خدمات اجتماعی و عدالت اجتماعی را نیز شامل می شود و همواره در طول تاریخ بشر اولین منادیان احیای برابری و عدالت و صلح در کشورها و در دولتها مسیحیان بوده اند .

برای سلامت انتخابات و آرامش و مدارا در این روزهای خاص دعا کنیم و دعا کنیم که اراده پدر چنانکه در آسمان است بر زمین و در سرزمین کورش و استر و دانیال کرده شود و انتخاباتی سالم وبه دور از فریب و گناه در ایران عزیز برگزار شود.

نویسنده: کیوان