آفریننده?
آفریننده?
«خداوند عیسای مسیح آفرینندة آسمان و زمین است»
(کولسیان 1: 16؛ مکاشفه 4: 11؛ اول قرنتیان 8: 6؛ یوحنا 1: 3؛ یوحنا 1: 10؛ افسسیان 9: 3)
این باور بنیادی و مشترک همۀ مسیحیان جهان با هر گرایشی در هر کلیسایی همیشه بوده و هست، مسیحیان با استناد به خود کتاب مقدس معتقدند هیچ‌کس بدون روح‌القدس نمی‌تواند بگوید عیسا خداوند است (اول قرنتیان 12: 3) پس هر کس این اعتراف و بیان نیکو را داشته باشد بی‌نیاز از حکم، نامه و تأیید هر قاضی در هر محاکمه و دادگاهی مسیحی است (یوحنا 3: 18 و رومیان 10: 9) و مسیحی بودن یعنی همین.
مسیحیت دین و مذهب نیست تا دربردارندۀ مناسک و دستورهای پیچیده باشد همچنین رفتارهای بایدی و نبایدی فراوان به نام حلال و حرام و مستحب و مکروه در مسیح جایی ندارند چون برای مسیحیان همه چیز پاک است (تیتوس 1: 15) و آنان که با روح خدا هدایت می‌شوند تابع هیچ قانون و مذهب و دینی نیستند (غلاطیان 5: 18؛ رومیان 6: 14و15) برای همین مسیحی بودن آداب و ترتیب عجیب و غریب ندارد.
«هیچ آداب و ترتیبی مجوی / هرچه می‌خواهد دل تنگت بگوی» (مولانا)
در مسیح فقط یک قانون «مهرورزی همگانی» وجود دارد و بس (غلاطیان 5: 14) و انجیل یعنی بشارت همین «مهرورزی مسیحایی» که همه را به خلوتگاه خدایی در ملکوت می‌رساند:
«کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز /
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان» (حافظ)
پس مسیحی بودن فقط یک دل خدایی می‌خواهد که آن را هم خود خدا به مسیحیان هدیه می‌دهد. بر این بنیاد است که می‌گوییم مسیحی شدن به کوشش نیست بلکه یک گزینش است (افسسیان 2: 8-10) و با یک قلب گوشتی رخ می‌دهد که پکیج کامل آن را شخص خود خدا با دستان خودش در وجود برگزیدگانش اینستال Install می‌کند و پس از آن سیستم درونی هر کسی با نرم‌افزارهای کاربردی و سیستم عامل تازه فعال می‌گردد که نماد رفتاری و کنشی بیرونی آن در گفتار و پندار و کردار او نمایان می‌شود. از آن پس رفتار مسیحایی او از نظر برخی از دیگران کفر است و از دید برخی دیگر غیرمنطقی چون در پردازشگر دیگران مهرورزی بی‌چشمداشت غیرمنطقی است، هم‌چنان که دعای برکت نمودن برای دشمنان عقلانی نیست، این نگاه و کنش مسیحایی است که همه چیز را پاک بدانیم (تیتوس 1: 15) و هیچ چیز را ناپاک نخوانیم (اعمال رسولان 10: 15) و مسیح‌وار با آوای بلند بگوییم و بسراییم:
«به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست /
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست» (سعدی)
این کردار و رفتار مسیحی از نظر همۀ مذهبیان و مناسک‌گرایان کفر است اما مسیح به ما می‌گوید:
«کفر تو دینست و دینت نور جان / آمنی وز تو جهانی در امان» (مولانا)
چون مسیحیان در مسیح ایمن هستند و جهان با مسیحیان ایمنی دارد (دوم قرنتیان 5: 17، اول پطرس 3: 14، افسسیان 1: 18-22، 2: 6)
این خدای جهان آفرین که آسمان‌ها را آفرید و آنها را گستراند و هنوز باز زمین و میوه‌های آن‌را هردم وسعت می‌بخشد، همان خدای آفرینشگری است که نَفَس را به مردمانی هدیه داد که در هر دم و بازدم آن زندگی دارند و روح‌القدس را به کسانی که اکنون با آن راه می‌روند ارزانی بخشید (اشعیا 42: 5).
هم‌کنون همان خدا خودش همۀ مردمان جهان را مخاطب ساخت و یک پکیج کامل نوید را به ما هدیه و نمایش می‌دهد و باز ما را فرا می‌خواند برای بهره‌گیری بیشتر از همۀ آنهایی که به فراوانی به ما می‌بخشد (اشعیا 42: 6- 9) و به ما می‌گوید من
✅تو را برای برپایی دادگری خوانده‌ام
✅دست تو را خواهم گرفت
✅ تو را نگهداری خواهم نمود
✅ تو را پیمانی برای دودمان خودم می‌گردانم
✅تو را نوری برای مردمان خواهم ساخت
✅تا چشمان نابینایان را بگشایی
✅تا اسیران را از زندان برهانی
✅تا ظلمت‌نشینان را از سیاهچال به در آوری
این خدای آفریننده می‌گوید: اینک وقایع پیشین به‌انجام رسید و حال
✅من از چیزهای نو خبر می‌دهم
✅و آنها را پیش از رخ‌دادن به شما آگهی می‌دهم
پس ای خدای آفرینندۀ خوب من:
? در من دلی پاک بیافرین و روحی استوار در من تازه کن (مزمور 51: 10)
آمین ?
✍️صادق نیک‌پور
سوم سپتامبر
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
