سخن گفتن دروغین به زبان ها و چگونگی تشخیص آن

سخن گفتن دروغین به زبان ها و چگونگی تشخیص آن

سخن گفتن به «زبان های دیگر» یا بروز اعمال ماوراء طبیعی دیگر، ناگزیر علامت قطعی کار و حضور روح القدس نیست. گاهی چنین به نظر می رسد که شخص به زبان ها سخن می گوید، ولی در واقع سخن گفتن او از سوی خدا نیست. برخی افراد ممکن است با مشاهدۀ دیگران و تجربۀ واقعی آن ها، محض تقلید مبادرت به این کار نمایند. چنین کاری ثمرۀ تلاش انسانی است و شرارتی بیش نیست. پس در چنین حالتی، صحبت به زبان ها دروغین است و نتیجۀ عکس دارد‌. کتاب مقدس به ما هشدار داده است که هر روحی و یا هر چیزی را که در ظاهر روحانی است، باور نکنیم. پس باید همیشه مراقب باشیم و کسب اطمینان نماییم که آیا این تجربه از سوی خدا است یا نیست (ر.ک. به یادداشت ۱یوحنا ۴: ۱):

(۱)برای این که سخن گفتن به زبان ها را به طور حقیقی و راستین تجربه کنیم (یعنی، از سوی خدا باشد)، این توانایی باید از سوی خدا عطا شود (اعمال ۲: ۴)، طبق الگوی عمومی و تجربه هایی که در میان ایمانداران هست و آن چه در کتاب اعمال رسولان ثبت شده است، سخن گفتن به زبان ها نتیجۀ دائمی و خودکار تعمید در روح القدس است که شخص به طور دست اول و ویژه ای تجربه می کند (ر.ک‌ به مقالۀ تعمید در روح القدس)؛ پس این تجربه ای نیست که با تقلید از دیگران کسب شود یا توسط معلمی داده شود (یعنی، به ایماندار یاد بدهند که صداهای ناشناخته و غریب از دهان خود صادر کند).

(۲) روح القدس آشکارا هشدار داده است که در روزهای آخر، قبل از بازگشت عیسی، فریب کاری های زیادی در کلیسا رخ خواهد نمود؛ از جمله عدم خلوص (انگیزه های غلط) و ریاکاری (اعمال دروغین) (اول تیموتائوس ۴: ۱-۲)، نشانه ها و معجزه های آشکاری که توسط نیروهای شیطانی رخ می نمایند (متی ۷: ۲۲-۲۳؛ م.ک. با دوم تسالونیکیان ۲: ۹) و کسانی که به ظاهر خادمان حقیقی خدا هستند اما در باطن پر از مکر و فریبند (۲قرنتیان ۱۱: ۱۳-۱۵)، ما باید برای تشخیص فعالیت ها و رفتارهای روحانی دروغین، به این هشدارها توجه کنیم (متی ۷: ۲۲-۲۳؛ دوم تسالونیکیان ۲: ۸-۱۰).

(۳) برای این که تشخیص دهیم آیا سخن گفتن به زبان ها، خالص و به راستی از سوی روح القدس بوده است، باید به ثمره های کتاب مقدسی تعمید در روح دقت کنیم (ر.ک. به مقالۀ آزمایشِ واقعی بودنِ تعمید در روح القدس)، اگر کسی ادعا دارد که به زبان ها سخن می گوید ولی به مسیح و اقتدار کلام خدا متعهد نباشد و تلاش نکند که از کلام خدا اطاعت نماید، در واقع تجربه یا ادعای او حقیقی و از روح خدا نیست (اول یوحنا ۳: ۶-۱۰؛ ۴: ۱-۳؛ م.ک. با متی ۲۴: ۱۱ و ۲۴؛ یوحنا ۸: ۳۱؛ یادداشت غلاطیان ۱: ۹).