جشن یکشنبۀ نخل چيست؟

جشن یکشنبۀ نخل چیست؟

جشن نخل به مناسبت یکشنبۀ یک هفته پیش از عید رستاخیز عیسای مسیح و پیروزی وی بر مرگ، و روز ورود وی به اورشلیم برگزار می‌شود.

بر اساس اناجیل چهارگانه (انجیل متی 21: 1-11،انجیل مرقس 11: 1-11،انجیل لوقا 19: 28-44،انجیل یوحنا 12: 12-19)، یکشنبۀ یک هفته پیش از عید رستاخیز عیسای مسیح و پیروزی وی بر مرگ و ورود پیروزمندانۀ عیسای مسیح به اورشلیم را یکشنبۀ عید نخل می‌نامند. بسیاری از مسیحیان در این یکشنبه، در صفوف منظم با در دست داشتن شاخه‌های درخت نخل، یاد آن روز را گرامی می‌دارند.

این در حالی است که در عهد قدیم در کتاب زکریا 9: 9 نیز پیشگویی وعدۀ ظهور پادشاه اسرائیل و این رویداد به این شرح آمده است:

«ای قوم من، شادی کنید و از خوشحالی فریاد برآورید، چون پادشاهتان نزد شما می‌آید! او نجات دهنده‌ای پیروزمند است و با فروتنی، سوار بر کرّه الاغی می‌آید!»

بر اساس اناجیل ،عیسی  پیش از بازگشت به اورشلیم، به همراه شاگردان خود وارد بیت فاجی و بیت عنیا نزد کوه زیتون شد، در همان لحظه، عیسی به دو نفر از شاگردانش گفت که الاغی به همراه کرّه اش که در یکی از روستاهای اطراف بسته شده را نزد او  بیاورند، زیرا در فرهنگ اسرائیل، وارد شدن سوار بر الاغ به معنای وارد شدن از سر صلح و دوستی می‌باشد، همان‌گونه که در یوحنا 21: 1-4 گفته شده: «و چون نزدیک به اورشلیم رسیده، وارد بیت فاجی نزد کوه زیتون شدند، آنگاه عیسی دو نفر از شاگردان خود را فرستاده، بدیشان گفت: «در این قریه‌ای که پیش روی شما است بروید و در حال، الاغی با کرهّ‌اش بسته خواهید یافت. آن‌ها را باز کرده، نزد من آورید. و هرگاه کسی به شما سخنی گوید، بگویید خداوند بدین‌ها احتیاج دارد که فی‌الفور آن‌ها را خواهد فرستاد. و این همه واقع شد تا سخنی که نبی گفته است تمام شود.»

در انجیل لوقا 19: 35-36 گفته شده است که دو تن از شاگردان لباس‌های خود را از تن در آوردند و بر روی الاغ گذاشتند تا عیسی بر روی آن بنشیند و همچنین برخی از مردم به احترام او، لباس‌های خود را در راه، در مقابل او پهن می‌کردند و با شادی از او استقبال می‌کردند. همچنین در انجیل لوقا 19: 41 نیز گفته شده است که  هنگامی که عیسی به اورشلیم نزدیک می‌شود، به شهر نگاه کرده و برای آن گریه می‌کند و پیش بینی آینده‌ای دردناک برای این شهر می‌کند.

در مسیحیت، بسیاری این روز را به عنوان جشن یکشنبۀ نخل، به شادی می‌پردازند.

نوشتۀ کشیش آبیلا یوحنا مارو