کتاب مقدس

فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: حران، حرما و حرمون

رای بدهید

حران (جاده)     پیدایش 11: 31          Haran

نام جاده ای مهم ومرکزی تجاری در سوریه که به فاصلۀ 20 مایلی از جنوب ادسا (Edessa) و در جاده بزرگی که از طرف نینوا به طرف کرکمیش در سواحل دریای مدیترانه کشیده می شود قرار دارد.

اولین اشاره به آن در کتاب مقدس در ارتباط با حرکت تارح و پسرانش از اورکلدانیان به طرف کنعان ذکر شده است. تارح در حران می میرد. ابراهیم نیز در این منطقه صدای خدا را شنیده و خانۀ پدری خود را طرف کنعان ترک می گوید. احتمالاً در این منطقه خدمتکار ابراهیم در جستجوی همسری برای اسحق بوده که رفقه را در کنار چاهی ملاقات کرد (پیدایش 11: 31، 32؛ پیدایش 24). بعدها نیز یعقوب به این منطقه که محل سکونت عمویش بود متواری گردید (پیدایش 28: 10) و بیست سال از زندگی خود را در آنجا سپری کرد (پیدایش 28-30). بعد از وقایع موجود در کتاب مقدس دومین جایی که به این منطقه اشاره شده در کتاب 2پادشاهان (19: 12) در ارتباط با تخریب آن به وسیله آشوری ها است. به تاجران، قلابدوزی و نفایس آن نیز در کتاب مقدس اشاره شده است (حزقیال 27: 23-24).

در کتب دیگر به غیر از کتاب مقدس نیز نام این منطقه ذکر شده است. در مکتوبات ماری که مربوط به 2000 سال قبل از میلاد یعنی تقریباً مصادف با زمان ابراهیم است نیز به آن اشاره شده و این شهر مرکز پرستش «خدای ماه، سین» (Moon god, sin) بوده. مرکز مهم پرستشی دیگر در این منطقه اور بوده است.

حُرما (خراب)      یوشع 12: 14       Hormah

نام شهری در نزدیکی صقلغ و در جنوب فلسطین (یوشع 12: 14) که به یهودا تعلق داشت (یوشع 15: 30). نام قدیمی آن «صفت» بوده است (داوران 1: 17). منطقه وقوع جنگ بنی اسرائیل با عمالیقیان و کنعانیان بوده (اعداد 14: 45؛ تثنیه 1: 42) و به تصرف بنی اسرائیل در آمد (اعداد 21: 3؛ یوشع 12: 14؛ داوران 1: 17). بعد از شکست کنعانیان توسط یهودا و شمعون نام آن به «حرما» تغییر داده شد (داوران 1: 17). داود قسمتی از غنایم حاصل از جنگ با عمالیق را برای اهالی این شهر فرستاد (1سموئیل 30: 30).

حَرمون (قعلۀ بلند)       تثنیه 3: 8        Hermon

معنی لغوی آن «کوهستان قربانی» یا «مکان مقدس» است. احتمالاً پیش از خروج بنی اسرائیل معبد پرستشی بعل در این شهر قرار داشت (یوشع 1: 17). صیدونیان آن را «سریون»، اموریان آن را «سنیر» و اعراب آن را «سیئون» می خواندند (تثنیه 3: 8، 9؛ 4: 48).

حرمون مرز شمالی ناحیه ای را تشکیل می دهد که بنی اسرائیل از اموریان گرفتند (تثنیه 3: 8). بعداً  پسران نصف سبط منسی در آنجا ساکن شدند (1تواریخ 5: 23). رشته کوههای حرمون 20 مایل طول داشته و دارای سه قله است (مزمور 42: 6) که دو عدد از این قله ها 9000 پا بالاتر از سطح دریا قرار دارند. بلندترین قله به فاصلۀ 30 مایلی از جنوب غربی دمشق و 40 مایلی شمال شرقی دریای جلیل قرار دارد و در تمام طول سال از برف پوشیده شده است. بسیاری معتقدند که حرمون محل تبدیل هیئت مسیح بوده است (متی 17: 1-9؛ مرقس 9: 2، 9؛ لوقا 9: 28). حدود یک هفته قبل از وقوع این اتفاق مسیح در منطقۀ فیلیپی قیصریه واقع در جنوب حرمون ساکن بود واحتمال اینکه او به شمال قله های حرمون رفته باشد بیشتر از جنوب غربی تابور است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO