کتاب مقدس در مورد مراقبت از فقرا و نیازمندان به ما چه می گوید؟
عاموس ۵: ۱۲-۲۴ «زیرا تقصیرهای شما را می دانم که بسیار است و گناهان شما را که بسیار عظیم می باشد، زیرا عادلان را به تنگ می آورید و رشوه می گیرید و فقیران را در محکمه از حق ایشان منحرف می سازید. لهذا هر که عاقل باشد، در آن زمان خاموش خواهد ماند زیرا که زمان بد خواهد بود. نیکویی را بطلبید و نه بدی را، تا زنده بمانید و بدین منوال، یهوه، خدای لشکرها با شما خواهد بود، چنان که می گویید».
در این دنیای مملو از فقرا و ثروتمندان، گاهی آن هایی که دارایی مادی بیشتری دارند، ممکن است از کسانی که بضاعت کمتری دارند، سوءاستفاده کنند. بدین ترتیب آنانی که حتی دارایی شان بیشتر از احتیاج آن هاست، ممکن است به نام کسانی که برای تهیۀ مایجتاج خود در سختی اند، ثروت بیشتری بیندوزند (مزامیر ۱۰: ۲، ۹-۱۰؛ اشعیا ۳: ۱۴-۱۵؛ ارمیا ۲: ۳۴؛ عاموس ۲: ۶-۷؛ ۵: ۱۲-۱۳؛ یعقوب ۲: ۶). ولی کتاب مقدس، به شدت مخالف سوءاستفاده از طبقۀ پایین اجتماع است. اگر ما به راستی از خدا اطاعت می کنیم و از نمونۀ عیسی پیروی می نماییم، بنابراین باید حاضر باشیم که برای خدمت کردن و برآوردن نیازهای دیگران، قربانی بگذرانیم (اول یوحنا ۳: ۱۶). در واقع در صورت عدم رسیدگی به نیازهای دیگران، کتاب مقدس محبت ما را نسبت به خدا زیر سؤال می برد: «لکن کسی که معیشت دنیوی دارد و برادر خود را محتاج ببیند و رحمت خود را از او باز دارد، چگونه محبت خدا در او ساکن است؟ ای عزیزان، محبت را به جا آریم، نه در کلام و زبان بلکه در عمل و راستی» (اول یوحنا ۳: ۱۷-۱۸). عشق حقیقی نسبت به خدا و انسان ها، فقط به سادگی در احساس نگرانی کردن برای دیگران خلاصه نمی شود. عشق الهی، محبت در عمل است و زندگی انسان ها کار می کند. کتاب مقدس، بسیار در این باب سخن گفته و چگونگی رسیدگی به فقرا و نیازمندان را شرح داده است.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
