پنج ایرادِ وارد بر نئوداروینیسم یا داروینیسمِ نوین
پنج ایرادِ وارد بر نئوداروینیسم یا داروینیسمِ نوین
داروینیسم یا نظریۀ تکامل توسط انتخاب طبیعی که توسط چارلز داروین ارائه شده است، از نظر برخی منتقدان در کلّ نادرست تلقی میشود. به گفتۀ دکتر استفن مایر، مدیر مرکز علوم و فرهنگ مؤسسۀ دیسکاوری، نظریۀ فرگشت داروین از چند جهت ناقص است.
اگرچه مایر موافق است که تغییرات ریزفرگشت در مقیاس کوچک و انتخاب طبیعی، فرآیندهایی واقعی هستند، اما چنین استدلال میکند که داروین نتوانست نظریۀ کلی خود را به ثبوت برساند.
مایر در کتاب خود «تردید داروین» (۲۰۱۳) به نقد داروینیسم نوین میپردازد. مایر در مصاحبهای به دانشمند برجستۀ تکاملی اتریشی به نام گِرد بی. مولر استناد میکند که در کنفرانس سالانۀ انجمن سلطنتی در لندن در سال ۲۰۱۶ پنج ایراد وارد بر داروینیسم نوین را برشمرده است:
شرح ۵ نقص داروینیسم نوین
۱- خاستگاه حیات: داروینیسم منشأ خودِ حیات را توضیح نمیدهد بلکه تنها فرآیند تکامل پس از آغاز حیات را شرح میدهد و به چگونگی پیدایش اولین موجودات زنده از مادهای عاری از حیات نمیپردازد.
۲- ساختارهای پیچیده: این نظریه برای توضیح کامل ظهور ناگهانی و پیچیدۀ برخی از ساختارهای بیولوژیکی در کشمکش شدیدی قرار دارد. منتقدان استدلال میکنند که اندامهای خاصی، مانند چشم، «پیچیدگی تقلیلناپذیر» از خود نشان میدهند، به این معنی که آنها برای عملکرد عادی به تمام قسمتهای خود نیاز دارند و نمیتوانستند به صورت تدریجی تکامل یافته باشند!
۳- شکافها در سوابق فسیلها: سوابق فسیلی ظهور ناگهانی گونههای شکلگرفتۀ کامل و بینقصی که بدون شکلهای انتقالی واضح باشند را نشان میدهند. این فقدان “حلقههای مفقود” به عنوان چالشی برای گونۀ تدریجی تکاملی تلقی میشود.
۴- اطلاعات ژنتیکی: داروینیسم اغلب به علت عدم توانایی درتوضیح منشأ مقادیر زیادی از اطلاعات ژنتیکی موجود در دی اِن اِی مورد انتقاد قرار میگیرد. برخی از دانشمندان جهشهای تصادفی و انتخاب طبیعیِ توصیف شده توسط داروینیسم را برای توضیح پیچیدگی و ویژگی کدهای ژنتیکی کافی نمیدانند.
۵- درشتفرگشت در مقابل ریزفرگشت: در حالی که داروینیسم تغییرات در مقیاس کوچک (ریزفرگشت)، مانند تغییرات درون گونهها را توضیح میدهد، به دلیل عدم توضیح کافی تغییرات مقیاس بزرگ (درشتفرگشت) که منجر به ظهور گونههای کاملاً جدید و گروههای طبقهبندی بالاتر میشود، مورد انتقاد قرار میگیرد.
[گِرد بی. مولر (Gerd B. Müller) یک زیستشناس نظری است که بر نقش فرآیندهای توسعه در نوآوری تکاملی تمرکز دارد. او از چارچوب توسعه یافتۀ تکامل حمایت میکند و مقالهها و کتابهای متعددی در مورد تغییر مداوم در نظریۀ تکامل منتشر کرده است.]منبع مقاله: Five Problems of Neo-Darwinism (john15.rocks)
ترجمۀ نادره عرفانی
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |