نابودی کنعان!

نابودی کنعان

“و هر آنچه در شهر بود از مرد و زن و جوان وپیر، حتی گاو و گوسفند و الاغ را به دم شمشیر هلاک کردند” (یوشع 6: 21)

1) قبل از ورود قوم یهود به سرزمین وعده، خدا قوانین سختی درباره نحوه رفتار آنها با مردم ساکن آنجا، یعنی دستور نابودی کامل آنها را به قوم داد.

“اما از شهرهای این امتهایی که یهوه خدایت تو را به ملکیت می دهد. هیچ ذی نفس را زنده مگذار. بلکه ایشان را یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و فرزیان و حویان و یبوسیان را چنانکه یهوه خدایت تو را امر فرموده است بالکل هلاک ساز” (تثنیه 20: 16-17؛ اعداد 33: 53-51).

2) خداوند این فرمان خود را پس از عبور قوم از اردن و ورود به کنعان، تکرار نمود.

در چندین مورد نویسنده کتاب یوشع تاکید می کند که نابودی شهرها و مردم کنعان توسط قوم، فرمان خداوند است (یوشعه 6: 2؛ 8: 1-3؛ 10: 8). ایماندارنی که در زمان عهد جدید زندکی می کنند نسبت به این موضوع در شگفت هستند که چگونه کتاب مقدس، همراه با مکاشفه محبت، عدالت و نفرت خدا از شرارت، شامل فرمان نابودی تعداد بی شماری موجود زنده نیز می گردد.

3) نابودی اریحا، شرح داوری عادلانه خدا بر قوم بسیار شریری است که گناه ایشان به نهایت خود رسیده است (پیدایش 15: 16؛ تثنیه 9: 4-5).

به عبارت دیگر خدا ساکنین آن شهر و ساکنین دیگر کنعان را نابود ساخت زیرا خود را کاملاً به فساد اخلاقی تسلیم کرده بودند. باستان شناسی کشف کرده است که کنعانیان، گرفتار انواع آئین های بت پرستی، فاحشه گری، تجاوز، سوزندان بچه ها به عنوان قربانی بت ها و جادوگری بودند (تثنیه 12: 31؛ 18: 3-9؛ یوشع 23: 12).

4) نابودی کامل کنعانیان برای حفظ قوم خدا از تاثیرات بت پرستی و گناه آنان، ضروری بود.

خدا می دانست که اگر به ملتهای شریر اجازه ادامه حیات دهد آنها به قوم او تعلیم خواهند داد که: “موافق همه رجاساتی که ایشان با خدایان خود عمل می نمودند عمل نمایند و با یهوه خدای خود گناه کنند” (تثنیه 20: 18). این آیه نشان می دهد که این اصل کتاب مقدس به قوت خود باقی است که قوم خدا بایستی از اجتماع شریر خود دوری کرده و جدا شود (تثنیه 7: 2-4؛ 12: 1-4؛ به موضوع جدایی روحانی ایمانداران و رابطه مسیحیان با دنیا، رجوع کنید).

5) خرابی شهرها و قوم کنعان، یک اصل اساسی در داوری خدا را آشکار می نماید.

هر گاه گناه یک قوم به اوج خود می رسد رحمت خدا طریقی را برای داوری آن مهیا می کند (یوشع 11: 20). خدا این اصل را در زمان طوفان نوح (پیدایش 6: 5، 11-12) و تخریب سدوم و غموره به کار بست (پیدایش 18: 20-33؛ 19: 24-25).

6) ادامه تاریخ قوم یهود، اهمیت این اصل و فرمان مبنی بر نابودی ملل بت پرست را تائید می کند.

در حقیقت یهودیان از فرمان خداوند سرپیچی کرده و کاملاً اقوامی را که در کنعان زندگی می  کردند از آنجا خارج نساختند. در نتیجه قوم راههای نفرت انیز ایشان را پیروی کرده و بتهای آنان را خدمت کردند (داوران 1: 28؛ 22: 2، 17). کتاب داوران داستان عکس العمل خداوند در پاسخ به ارتداد آنها است.

7) سرانجام اینکه نابودی آن نسل از کنعانیان، نمونه و سایه ای از داوری نهایی خدا بر گناهکاران در انتهای این دوران است.

خدای پسر یا یوشع حقیقی یعنی عیسی مسیح، با عدالت و همراه با لشکر آسمان بازگشت خواهد کرد تا بی دینان را داوری کرده و با آنان مبارزه کند (مکاشفه 19: 11-21). همه آنانی که بخشش، فیض و نجات وی را رد کرده و به گناهان خود ادامه داده اند همانند قوم کنعان هلاک خواهند گردید. خدا بر تمامی قدرتهای جهان غالب خواهد آمد و ملکوت عدالت خدا را بر زمین برقرار خواهد ساخت (مکاشفه 18: 2021؛ 20: 4-20؛ 21: 1-4).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس