عبرانیان فصل 13: ترغیب پر فیض، سقوط اورشلیم و عاقبت اورشلیم

عبرانیان فصل 13: ترغیب پر فیض، سقوط اورشلیم و عاقبت اورشلیم

این رساله اگر چه به مباحثه بر مسائل مختلف می پردازد، اما در خاتمه با ملایمت خاصی، خوانندگان را به وفاداری نسبت به مسیح در همۀ بخش های زندگی، دعوت می کند و آن ها را تشویق می کند تا با محبت برادرانه، مهربانی، تقدس و نیکویی به همراه دعای بی وقفه و ایمان بدون لغزش، در خدا بمانند.

همان طور که ملاکی آخرین پیغام را در ارتباط با آمدن مسیح موعود به قوم یهود ارائه داد، این رساله نیز آخرین پیغام را پس از آمدن مسیح به این امت می دهد. این رساله کمی قبل از سقوط اورشلیم که پایتخت یهودیان به شمار می رفت، نوشته شد. لازم به تذکر است که جریان سقوط اورشلیم یکی از مخوف ترین وقایع تاریخی محسوب می شود.

سقوط اورشلیم

یهودیان از سال 66 میلادی شروع به ایجاد شورش بر علیه روم نمودند. تیطس، در روز فصح سال 70 میلادی، با ارتش رومی خود به دیوارهای اورشلیم رسید. او در آنجا اقدام به خاک ریزی نمود و وسایل تخریب شهر آماده شد و بدین ترتیب آغاز به محاصرۀ شهر نمود.

تعداد سربازان رومی 000/30  نفر بود. در حالی که لشکریان یهودی 000/24 نفر بودند. طبق نظر تاکیتوس، شهر اورشلیم در آن زمان دارای 000/600 نفر مسافر بود که برای دیدن شهر به آنجا آمده بودند. پس از 5 ماه، دیوارهای اورشلیم فرو ریخته شد. هیکل سوزانیده شد و شهر به صورت خرابه ای ویران و متروکه در آمد. اما در این خرابه ها، سه برج عظیم واقع در گوشۀ شمال غربی معبد هیرودیس بر جای مانده بود و همانند یادگاری از استحکام و قدرتی که توسط تیتوس نابود شده بود، خودنمایی می نمود.

ارتش روم به طرف قیصریه حرکت کرد. بیش از 000/000/1 نفر یهودی کشته شدند. 000/95  نفر به اسیری برده شدند که یوسفوس مورخ نیز در بین آن ها بود. یوسبیوس می گوید که مسیحیان که طی نبوتی، از سقوط اورشلیم آگاه بودند، با دیدن ارتش روم، به «پِلّا» مهاجرت نمودند.

عاقبت اورشلیم

پس از سقوط اورشلیم، این شهر به مدت 50 سال از صحنۀ تاریخ محو شد. در سال 135 میلادی شخصی به نام «باکوبا» در حالی که ادعا می کرد که مسیح موعود است، با رهبری گروهی از شورشیان موفق به تصاحب شهر شد و اقدام به بازسازی معبد نمود. اما این شورش با اقدام ارتش روم فرونشانیده شد. 000/580 نفر یهودی کشته شدند و یهودیه به متروکه ای تبدیل شد. ورود یهودیان به اورشلیم، قدغن اعلام شد و چنان که یک یهودی به این شهر وارد می شد، محکوم به اعدام می گردید. بدین ترتیب معبد ژوپیتر جایگزین معبد خدا شد.

در سال 326 میلادی، هنگام سلطنت کنستانتین، معبد عشتورت که به جای مقبرۀ مقدس کنونی قرار داشت، خراب شد و شهر اورشلیم دوباره به مرکز مسیحیت تبدیل شد.

در قرن پنجم میلادی، این شهر مقرّ یکی از 5 پاتریارخ مهم مسیحیت شد. سایر شهرها عبارت بودند از روم، قسطنطنیه، انطاکیه و اسکندریه.

در سال 637 میلادی، اورشلیم بدست مسلمانان افتاد و مدت 100 سال نیز در طول جنگ های صلیبی، شهری اسلامی بود تا این که در سال 1917، کنترل به دست مسیحیان افتاد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222