ثروت و فقر از دیدگاه کتاب مقدس

ثروت و فقر از دیدگاه کتاب مقدس

“اما عیسی چون او را محزون دید گفت چه دشوار است که دولتمندان داخل ملکوت شوند زیرا گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسانتر است از دخول دولتمندی در ملکوت خدا.” (لوقا 18: 24-25)

یکی از سخنان عجیب خداوند ما این است که: “چه دشوار است که دولتمندان داخل ملکوت شوند”. به هر صورت این سخن او در مورد ثروتمندان و فقرا، بارها توسط رسولان در بسیاری از رساله های عهد جدید تکرار شده است.

ثروت:

1) در میان یهودیان عهد جدید، این نظریه وجود داشت که ثروت نشان دهندۀ لطف و رحمت خاص خدا و فقر نشانۀ بی ایمانی و ناخشنودی خدا است. برای مثال فریسی ها این گونه فکر می کردند و عیسی را به دلیل فقرش محکوم می ساختند (لوقا 16: 14). اگر چه این دیدۀ غلط بارها در تاریخ کلیسا نیز قد علم کرده، اما جداً توسط مسیح رد شده است (لوقا 6: 20؛ 16: 13؛ 18؛ 24-25).

2) کتاب مقدس عمل کسی را که هدفش ثروتمند شدن است بت پرستی می داند و آن را عملی شیطانی معرفی می کند (1قرنتیان 10: 19-20؛ کولسیان 3: 5)، (به مقالۀ ماهیت بت پرستی، رجوع کنید) به دلیل اینکه قدرتهای شیطانی با ثروت همراه هستند، طمع برای داشتن ثروت و در پی آن بودن، اغلب باعث بردگی می گردد (متی 6: 24).

3) از نظر عیسی ثروت مانعی برای نجات و شاگردی او است (متی 19: 24؛ 13: 22). ثروت، احساس امنیت را در شخص ایجاد می کند (لوقا 22: 15)، شخص را فریب داده (متی 13: 22) و وفاداری کامل قلبی شخص را از آن خود می سازد (متی 16: 21). ثروتمندان اغلب به گونه ای زندگی می کنند که انگار هیچ احتیاجی به خدا ندارند. در حین تلاش برای بدست آوردن ثروت، زندگی روحانی آنان نابود گشته (لوقا 8: 14) و به دست وسوسه ها و تمایلات مضر گرفتار می گردند (1تیموتائوس 6: 9) در نتیجه از ایمان نجات بخش به دور می مانند (1تیموتائوس 6: 10). اغلب آنانی که ثروتمند هستند منافع فقرا را تصاحب می کنند (یعقوب 2: 5-6). بنابراین هیچ مسیحی نباید خواهش و اشتیاقی برای ثروتمند شدن داشته باشد (1تیموتائوس 6: 9-11).

4) اندوختن خودخواهانۀ ثروت های مادی نشان دهندۀ زندگی است که در آن حیات ابدی دیده نمی شود (کولسیان 3: 1). مردم حریص و خودخواه، اهداف خود و تحقق آنها را بر خدا متمرکز نکرده و ترجیح می دهند که آن را در خود و ثروتشان بیایند. برای مثال تراژدی همسر لوط که توجه خود را به شهر زمینی به جای شهر آسمانی معطوف ساخت (پیدایش 16: 19، 26؛ لوقا 17: 28-33؛ عبرانیان 11: 10-8). به عبارت دیگر تلاش به دنبال کسب ثروت، در خود بذر جدایی کامل از خدا را دارد (1تیموتائوس 6: 10).

5) ثروت واقعی برای یک مسیحی شامل ایمان و محبتی است که خود را به صورت انکار نفس و پیروی از عیسی نشان می دهد (1قرنتیان 13: 4-7؛ فیلیپیان 2: 3-5). ثروتمندان واقعی کسانی هستند که از چیزهای دینوی، با اعتماد به خدا به عنوان پدر آسمانی شان که آنها را هیچگاه فراموش نمی کند، آزاد هستند (2قرنتیان 9: 8؛ فیلیپیان 4: 19؛ عبرانیان 13: 5-6).

6) دربارۀ نگرش صحیح و استفاده از اموالمان، عدالت این است که در آن امین باشیم (لوقا 16: 11). مسیحیان نباید به اموال خود به عنوان ثروت و امنیت شخصی خویش نگاه کنند بلکه باید ثروت خود را برای استفاده در راه ملکوت خدا و پیشبرد اهداف مسیح بر روی زمین و برای نجات و رفع نیارهای دیگران به دستان خدا بسپارند.

بنابراین آنانی که صاحب ثروت و اموال مادی هستند باید خود را به عنوان ناظر آنچه به خدا متعلق دارد، ببینند (لوقا 12: 31-48) و می باید بخشنده بوده و آماده برای شراکت در کارهای نیک باشند (افسسیان 4: 28؛ 1تیموتائوس 6: 17-19).

7) هر مسیحی باید قلب و تمایلات خود را تفتیش کند: آیا من شخص حریصی هستن؟ آیا من شخص خود خواهی هستم؟ آیا برای فراوانی می اندوزم؟ آیا برای بدست آوردن احترام، شأن و قدرت که اغلب از طریق کسب ثروت حاصل می شود، تمایل زیادی دارم؟

فقر:

یکی از کارهایی که عیسی به عنوان خدمتی تحت هدایت روح به آن می نگریست “بشارت خبر خوش به فقرا” بود (لوقا 4: 18؛ اشعیا 61: 1). به عبارت دیگر انجیل مسیح به عنوان انجیل فقرا تعریف می گردد (متی 5: 3؛ 11: 5؛ لوقا 7: 22؛ یعقوب 2: 5).

1) فقرا (یونانی Ptochos)، فروتنان و زحمت دیدگان از دنیا هستند که با نیازی شدید در طلب کمک خدا به سوی او بازگشته اند. از طرف دیگر به خدا وفادار بوده و به کار رهایی بخش او نسبت به گناه، رنج، گرسنگی و نفرتی که در دنیا هست امیدوار هستند. آنان ثروت در زندگی خود را در چیزهای دنیوی جستجو نمی کنند (مزمور 18: 27؛ 22: 26؛ 25: 9؛ 37: 11؛ 2: 27، 12-13؛ 74: 19؛ 147: 6؛ اشعیا 11: 4؛ 29: 19؛ لوقا 6: 20؛ 16: 25؛ یوحنا 14: 3).

3) خدا قوم خدا را در فقر می بیند و اظهار می دارد که آنان غنی هستند (مکاشفه 2: 9). به هیچ طریقی آنان را از نظر روحانی و اخلاقی نمی توان فقیر یافت (مکاشفه 2: 9).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس