بیانیۀ صدقیا در خصوص آزاد ساختن غلامان در باب 34 کتاب ارمیاء نبی و نکته ای باستان شناختی در این باره

بیانیۀ صدقیا در خصوص آزاد ساختن غلامان در باب 34 کتاب ارمیاء نبی و نکته ای باستان شناختی در این باره

زمانی که یهودا توسط بابل محاصره شده بود، صدقیای پادشاه بیانیه ای بر آزادی غلامان و کنیزان صادر کرد که ظاهراً مورد پسند خدا قرار گرفت؛ اما متأسفانه این طرح در مراحل اجرایی با شکست مواجه شد.

نکته ای باستان شناختی در بارۀ این بیانیه:

«مکتوبات لاکیش» در 34: 7 از لاکیش و عزیقه به عنوان دو شهری یاد شده است که توسط لشگر بابل محاصره شده بودند. در سال 1935 هیئت اعزامی باستان شناسی وِلکام (Wellcome) تحت سرپرستی جی.ال.استارکی (J.L.Sturkey) و سِر چارلز مارستون (Sire Charles Marston) پاره های 21 نامه از مکتوبات لاکیش را یافتند. این نامه ها در زمان محاصرۀ یهودا از سوی یکی از افسران لاکیش در جبهۀ جنگ به فرماندۀ کلّ این شهر که مسئولیت دفاع از لاکیش را به عهده داشت، نوشته شده بودند.

این نامه ها دقیقاً کمی قبل از آخرین حملۀ نبوکدنصر که در برابر دیوارهای شهر، آتش افروخته بود، نوشته شده اند. افسری که نویسندۀ این نامه ها بود در یکی از آن ها می گوید که او «علائمی را که از لاکیش فرستاده می شود، می بیند، و این که «او هیچ علامتی از شهر عزیقه دریافت نمی کند» (احتمالاً این زمان شهر سقوط کرده بود).

در این نامه ها به اسامی افراد اشاره شده است. خصوصاً افراد مشخصی که در کتاب مقدس نام آن ها ذکر شده است: از جمله «جَمَریا» یکی از افسران صدقیای پادشاه (ارمیاء 29: 3)؛ «یازنیا» یکی از افسران نبوکدنصر (دوم پادشاهان 25: 23)؛ «مَتَنیا» نام اصلی صدقیای پادشاه (دوم پادشاهان 24: 17)؛ «نیریا» نام پدر باروک، کاتب ارمیاء (ارمیاء 43: 3). این اسامی توسط یکی از معاصران ارمیاء به زبان عبری نوشته شده بودند. این شواهد همچون ندایی از گذشته، ماجرای ارمیاء را تأیید می کنند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222