بررسی عهدعتیق- دانیال DANIEL

نویسنده، تاریخ نگارش و اعتبار کتاب:
متن کتاب، دانیال را در قسمتهای مختلفی مثل 9: 2 و 10: 2 به عنوان نویسنده آن ذکر کرده است. از اقتباسی که عیسی از قسمتهای 9: 27؛ 11: 31 و 12: 11 داشته است “پس چون مکروه ویرانی را که به زبان دانیال نبی گفته شده است” واضح است که او نیز با این نظریه موافق بوده است. احتمالاً این کتاب تقریباً در سال 530 ق.م. یعنی به فاصله کوتاهی پس از فتح بابل به دست کورش (سال 539 ق.م.) کامل شده است. اعتقاد به این نظریه که کتاب دانیال تا اندازه زیادی افسانه است اساساً تکیه بر فرض فلسفه معاصر داشته که نبوتهایی که وقایع دوردست را پیش بینی می کنند غیر ممکن می داند. بنابراین ادعا کرده اند که تمام پیش بینی های انجام شده در دانیال نمی تواند زودتر از دوران مکابیها (قرن 2 ق.م.) تنظیم شده باشد و این کار پس از انجام آنان صورت گرفته است. اما مدارک عینی موجود به چندین دلیل این فرض را رد می کنند:
1) به دلیل عدم اجرای نبوتهایی از کتاب که مربوط به پیش بینی آینده است طرفداران نظریه معاصر معمولاً تعیین می کنند که چهار امپراطوری بابهای 2 و 7 بابل، پارس و یونان می باشند. اما از نظر خود نویسنده مادیان و فارسیان (5: 28) در میان این جهار امپراطوری به اتفاق یکدیگر دومین امپراطوری عبارتند از بابل، ماد-فارس، یونان و روم (به جدول تعیین چهار پادشاهی رجوع کنید).
2) زبان کتاب به قرن دوم تاریخ دورتری را برای کتاب ثابت می کند. مدارک زبان شناسی حاصل از طومارهای دریای مرده (که دارای نمونه های معتبری از مطالب عبری و آرامی از قرن دوم ق.م. است؛ به بین عهدین رجوع کنید) ثابت می کنند که نامهای عبری و آرامی کتاب دانیال بایستی قرنها زودتر تنظیم شده باشند. به علاوه همانطور که اخیراً ثابت شده کلمات فارسی و یونانی در دانیال احتیاج به تاریخ دیرتری ندارند. بعضی از واژه های تخصصی که در باب 3 دیده می شوند تا قرن دوم ق.م. به قدری غیر مستعل بوده اند که مترجمین سپتواجنت (ترجمه یونانی عهد عتیق) آنها را به غلط ترجمه کرده اند.
3) به هر صورت عملی شدن چندین نبوت موجود در کتاب دانیال نمی توانسته تا قرن دوم ق.م. انجام گرفته باشد، بنابریان عنصر نبوتی را نمی توان کنار گذاشت. صنعت کنایه ای که در ارتباط با پادشاهی چهارم استفاده شده است. بدون تردید آن را به پیش بینی امپراطوری روم مربوط می سازد (به 2: 33؛ 7: 7 و 19 رجوع کنید). این امپراطوری تا 64 ق.م. کنترل سوریه-فلسطین را در دست نداشت. همچنین نبوت در ارتباط با آمدن “مسیح فرمانروا” 483 سال پس از اینکه “اورشلیم با کوچه ها و حصار در زمانهای تنگی و تعمیر و بنا خواهد شد” (9: 25) به دوران خدمت مسیح مربوط می گردد.
بنابراین، مدارک عینی فرضیه هایی را که بر اساس فلسفه معاصر، نویسندگی دانیال را رد می کنند، دانسته و نشانگر این است که دلیل کافی برای رد نویسندگی دانیال وجود ندارد.
موضوع:
موضوع الهیاتی کتاب “حاکمیت خدا” است: “خدای تعالی بر ممالک آدمیان حکمرانی می کند” (5: 21). رویای دانیال همیشه نشان دهنده خدا به عنوان خدایی فاتح و پیروزمند است (7: 11، 26-27 و 8: 25؛ 9: 27؛ 11: 45؛ 12: 13). نقطه اوج این سلطنت در مکاشفه شرح داده شده است: “سلطنت جهان از آن خداوند ما و مسیح او شد و تا ابدالآباد حکمرانی خواهد کرد” (مکاشفه 11: 15؛ مقایسه کنید با دانیال 2: 44؛ 7: 27).
شکل ادبی:
این کتاب در وهله اول روایتی تاریخی (که به خصوص در بابهای 1-6 یافت می شود) و مطالب مکاشفه ای (الهامی) است (به خصوص در بابهای 7-12 یافت می شود). مورد دوم را که می توان به صورت نمادین، رویایی و با ادبیات نبوتی شرح داد معمولاً در وضعیتی دشوار تنظیم شده و بخصوص محتوای الهیاتی آن آخرت شناسی است. ادبیات مکاشفه ای در وهله نخست ادبیات تشویق قوم خداست (به معرفی زکریا: شکل ادبی و به معرفی مکاشفه قسمت شکل ادبی مراجعه کنید). برای استفاده نمادین از اعداد در ادبیات مکاشفه ای (آپوکالیپتیک) به معرفی کتاب مکاشفه قسمت ویژگی شاخص آن رجوع کنید.
فهرست مطالب:
I- مقدمه: شرایط (باب 1 به زبان عبری)
الف- مقدمه تاریخی (1: 1-2)
ب- اسیر شدن دانیال و دوستانش (1: 3-7)
پ- وفاداری مردان جوان عبری (1: 8-16)
ت- مردان جوان عبری به مقام بالایی ارتقاء می یابند (1: 17-21)
II- عاقبت قوم های جهان (بابهای 2-7 به آرامی، آغاز در 2: 4 ب).
الف- مجسمه ای بزرگ در خواب نبوکدنصر (باب 2)
ب- بنوکدنصر تصویر طلایی را ساخته و قانونی وضع می کند که همه بایستی آن را بپرستند (باب 3)
پ- درختی بسایر بزرگ در خواب نبوکدنصر (باب 4)
ت-بلشصر و سقوط بابل (باب 5)
ث- رهایی دانیال (باب 6)
ج- چهار جانور در خواب دانیال (باب 7)

III-عاقبت قوم اسرائیل (بابهای 8-12 به عبری)
الف- رویای دانیال از یک قوچ و یک بز (باب 8)
ب- دعای دانیال و رویای 70 هفته ها (باب 9)
پ- دانیال در رویا آینده اسرائیل را می بیند (بابهای 10-12)
1- مکاشفه آنچه در پیش است (10: 4-11: 1)
2- مکاشفه ای از فرشته پیام آورنده (10: 4-11: 1)
3- نبوت در مورد فارس و یونان (1: 2-4)
4- نبوت در مورد مصر و سوریه (11: 5-35)
5- نبوت در مورد با ضد مسیح (11: 36-45)
6- اضطراب و رهایی (12: 1)
7- زنده شدن عادلان و گناهکاران (12: 2-3)
8- دستور به دانیال (12: 4)
9- نتیجه (12: 5-13)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس