بررسی عهدجدید- رساله به افسسیان EPHESIANS

نویسنده، زمان و نگارش:

نویسنده خود را پولس معرفی می کند (1: 1؛ 3ک 1؛ 3: 7 و 13؛ 4: 1؛ 6: 19-20). بعضی اشخاص، فقدان سلامهای شخصی متداول و تشابه قسمتهای متعددی از این رساله با رساله کولسیان را به عنوان زمینه ای جهت شک و تردید، نسبت به نویسندگی پولس، در نظر گرفته اند. این رساله، جزو نامه هایی بوده است که علاوه بر کلیسای شهر افسس در کلیساهای دیگر نیز قرائت می گردید (1: 1 و 1:؛ 16: 23-21). به احتمال زیاد پولس، این رساله را همزمان با رساله به کولسیان در حدود سال 60 میلادی، زمانیکه در زندان روم بود، نوشته است (3: 1؛ 4: 1؛ 6: 20).

شهر افسس:

افسس مهمترین شهر در غرب آسیای صغیر (ترکیه کنونی) بوده و در آنجا بندری وجود داشت که در آن زمان بر روی رودخانه کیستر که به دریای اژه می ریخت، ساخته شده بود. از آنجا که شهر افسس در نقطه تقاطع راههای بازرگانی اصلی واقع بود، یک مرکز تجاری محسوب می گردد. افسس به بتکده ای که به دیانا خدای رومیان (در زبان یونانی آرتمیس) تعلق داشت، افتخار می کرد (اعمال رسولان 23-31).

پولس شهر افسس را برای مدت 3 سال به مرکزی برای تبلیغ مسیحیت تبدیل کرد (اعمال رسولان 19: 10) و کلیسای آنجا، ظاهراً مدتی به اوج شکوفایی خود رسید، اما بعدها به هشدار مکاشفه 2: 1-7 محتاج گردید.

پیام:

بر خلاف دیگر رسالاتی که پولس نوشته است، در رساله به افسسیان به اشتباه یا بدعت خاصی اشاره نشده است. پولس این رساله را نوشت تا افق دید خوانندگانش را گسترش دهد، بنابراین احتمالاً مخاطبین رساله نقشه جاودانی و فیض خداوند را بهتر درک کرده و خواهان رسیدن به اهداف والایی که خدا برای کلیسا در نظر داشت، بودند. رساله با بیاناتی در مورد برکات روحانی شروع می گردد و با تنوع چشمگیری از توصیفات، که حکمت و دوراندیشی و هدف خداوند را دقیقاً ترسیم می کنند، بسط داده می شود. پولس تأکید می کند که ما، نه تنها برای منفعت شخصی خود، بلکه جهت پرستیدن و جلال خداوند، نجات یافته ایم. نقطه اوج نقشه خداوند “وقتی زمان به کمال می رسد”، این است که کلیه کائنات یعنی همه چیزهایی که در آسمان و زمین هستند، تحت فرمان مسیح با هم جمع می گردند (1: 10). درک این نکته برای مسیحیان بسیار حائز اهمیت است. از این رو، در 1: 15-23 پولس به دلیل شناخت آنها؛ دعا و شکرگزاری می کند (دومین شکرگزاری در 3: 14-21 بیان شده است).

پولس از طریق توضیح دادن اهداف عالی و عظیم خداوند برای کلیسا، مراحل عملی شدن این اهداف را نشان می دهد.

1- خداوند انسانها را به وسیله فیضش، با خود آشتی داده است (2: 1-10).

2- خداوند نجات یافتگان را نیز با یکدیگر اشتی داده است.

مسیح از طریق مرگ خود موانع را برداشته است (2: 11-22). اما خداوند اعمالی فراسوی این نیز انجام داده است: او نجات یافتگان را در یک بدن، یعنی کلیسا متحد کرده است. این “راز” تا زمانیکه به پولس آشکارگردید، کاملاً درک نشده بود (3: 1-6). اکنون پولس قادر است، با وضوح بیشتری آنچه را که خداوند برای کلیسا در نظر دارد، بیان کند، بدین معنا که خداوند از طریق جنبه های گوناگون حکمت خود را به قدرتها و ریاستهای آسمان نشان می دهد (3: 7-13). واضح است که تکرار اصطلاح “قلمرو آسمانی، جایگاه آسمانی” (1: 3 و 2: 6؛ 3: 10؛ 6: 12) بیان کننده این حقیقت است که مسیحیان فقط یک زندگی زمینی ندارند، زیرا مسیح به دست راست خداوند، در جایهای آسمانی بالا برده شده است (1: 20). با وجود این زندگی آنها بر روی زمین نیز، از طریق تجربیات روزانه دنبال می شود تا نقشه های خداوند را درک کنند. خداوندی که صعود کرده، به کلیسایش عطایایی بخشیده است تا آنها را جهت خدمت به دیگران قادر سازد و باعث اتحاد و بلوغ روحانی آنها می گردد (4: 1-16)

اتحاد کلیسا تحت سلطنت و حاکمیت مسیح “از اتحاد همه چیزها در آسمان و بر زمین تحت فرمان مسیح” سخن می گوید (1: 10) زندگی جدید و مقدس و احترام متقابل، در برابر راه قدیمی یعنی زندگی بدون مسیح قرار می گیرد (4: 17-6: 99. کسانی که “از خداوند قدرت می گیرند” درجنگ روحانی، مخصوصاً با قدرت دعا، بر شریر پیروز می گردند (6: 10-20).

فهرست مطالب:

I– سلامها و درودها (1: 1-2)

II– اهداف روحانی: جلال و حاکمیت مسیح (1: 3-14)

III– دعا برای اینکه نقشه و قدرت خداوند را درک کنند (1: 15-23)

IV– گامهایی در جهت عملی شدن نقشه خداوند (بابهای 2-3)

الف- نجات افراد از طریق فیض (2-10)

ب- مصالحه یهودیان و غیر یهودیان به وسیله صلیب (2: 11-18)

پ- اتحاد یهودیان و غیر یهودیان در یک خانواده (2: 19-22)

ت- آشکار شدن حکمت خداوند از طریق کلیسا (3: 1-13)

ث- دعا برای تجربه عمیق تر از پری خداوند (3: 14-21)

V– راههای عملی جهت عملی شدن نقشه خداوند در کلیسا (4: 1-6: 20)

الف- وحدت (4: 1-6)

ب- بلوغ (4: 7-16)

پ- زندگی جدید (4: 17-5: 20)

ت- احترام در ارتباط شخصی (5: 2-6: 9)

1- اصل (5: 21)

2- زنان وشوهران (5: 22-33)

3- فرزندان و والدین (6: 1-4)

4- اربابان و غلامان (6: 5-9)

ج- قدرت و پایداری در جنگ روحانی (6: 10-20)

VI– نتیجه، درود و سلامهای پایانی و دعا (6: 21-24)

شهر افسس در زمان پولس:

استان آسیا، با شهرهای بسیار با شکوهش، مانند جواهری در بین سرزمینهای رومی که در مدیترانه را احاطه کرده بودند، می درخشید. این استان در قسمت شرقی امپراطوری در نزدکی دریا قرار گرفته بود. افسس یک مرکز تجاری بود که بندرت در جهان هم ترازی داشت. مخصوصاً، هیچ شهری در آسیا مشهورتر یا معروف تر از آن نبود. افسس به همراه روم، قرنتس، انطاکیه و اسکندریه جزو برجسته ترین مراکز شهری امپراطوری بود. این شهر به وسیله یک کانال باریک (که اکنون به وسیله گل و لای پوشیده شده است) بر روی یک بندر محصور خشکی واقع بوده و از طریق رودخانه کیستر به دریای اژه (کیلومتر دورتر) مربوط می گردید و به همین دلیل یک شهر بندری محسوب می شد. افسس به آثار تاریخی ملی خود و مخصوصاً به معبد آرتمیس (دیانا) یکی از هفت عجایب دنیای کهن افتخار می کرد. بر روی سکه های شهر افسس، با افتخار، شعار Neokoros “سرپرست معبد” ضرب شده بود. در افسس، پولس برای جمعیت زیادی از مردم موعظه کرد. نقره سازان شکایت کردند که او در شهر عده زیادی از مردم و در عمل تمام استان آسیا را تحت تاثیر قرار داده است (اعمال 19: 26). در یکی از غم انگیزترین اتفاقات ثبت شده در عهد جدید، پولس رسول از دست عده زیادی در تماشاخانه گریخت. این ساختمان، در دامنه کوه پیون (Pion) در انتهای راه آرکادیان (Arcadian) واقع بوده که 000/25 نفر می توانستند در آن جمع شوند. دیگر اماکنی که پولس رسول بدون شک با آنها آشنا بوده عبارتند از: مرکز تجاری آگورا (Agora)، دروازه Magresian، تالار شهر یا انجمن و خیابان Curetes، موقعیت تالار سخنرانی تیرانوس (Tyrannus) که پولس در آن تعلیم داد، ناشناخته است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس