آیا می توانیم/ باید کتاب مقدس را به صورت تحت اللفظی ترجمه کنیم؟

ما نه تنها می توانیم کتاب مقدس را تحت اللفظی برداشت کنیم، بلکه باید این کار را بکنیم. یک رویکرد تحت اللفظی به تفسیر تنها راه تعیین این مسئله است که خدا سعی دارد چه چیزی را به ما برساند. وقتی هر متن ادبی را می خوانیم، باید تعیین کنیم که نویسنده چه مطلبی را می خواهد به ما برساند. بسیاری آیه یا متنی از کلام را برداشته و تعاریف خودشان را از آن کلمه، عبارت یا پاراگراف می سازند و زمینه و بافت متن و مقصود نویسنده را نادیده می گیرند. اما مقصود خدا این نیست، به همین دلیل است که به ما می‌گوید که کلام راستی را به‌درستی به کار ببریم (دوم تیموتائوس ۲: ۱۵).

یک دلیل برای اینکه باید کتاب مقدس را به شکل تحت اللفظی تفسیر کنیم این است که خداوند عیسی مسیح آن را چنین تفسیر نمود. او هرجا از عهد قدیم نقل قول می‌کرد، همواره مشخص بود که به تفسیر تحت اللفظی باور دارد. به عنوان مثال، زمانی که در لوقا ۴، شیطان عیسی را وسوسه نمود، عیسی از عهد قدیم نقل قول کرد. اگر فرمانهای خدا در تثنیه ۸: ۳، ۶: ۱۳ و ۶: ۱۶ دقیق و تحت اللفظی نبودند، پس عیسی از آنها استفاده نمی کرد و برای بستن دهان شیطان قدرتی نداشتند، اما دیدیم که دهان او بسته شد.

شاگردان نیز فرمانهای مسیح را (که جزئی از کتاب مقدس بود) به صورت تحت اللفظی تفسیر کردند. عیسی در متی ۲۸: ۱۹-۲۰ به شاگردانش دستور داد که بروید و همۀ قومها را شاگرد سازید. ما در کتاب اعمال رسولان می‌بینیم که شاگردان فرمان عیسی را همان گونه که بود یعنی به شکل تحت اللفظی در نظر گرفتند، زیرا به جاهای مختلف دنیا رفته و انجیل را وعظ نمودند و به همه گفتند «به خداوند عیسی مسیح ایمان آور[ید] که…نجات خواهید یافت» (اعمال رسولان ۱۶: ۳۱). ما نیز باید چنین تفسیری از کلام عیسی داشته باشیم. اگر ایمان نداشته باشیم که او آمد تا گمشده را بجوید و او را نجات دهد (لوقا 10:19)، جریمۀ گناهان ما را بپردازد (متی ۲۶: ۲۸)، و حیات جاویدان را فراهم سازد (یوحنا ۶: ۵۴)، چگونه می‌توانیم از نجات خود اطمینان حاصل کنیم؟

تفسیر تحت اللفظی کتاب مقدس مجالی برای صنایع ادبی نیز فراهم می کند. یک نمونه از صنعت ادبی اصطلاح «خورشید دارد بالا می‌آید» است. به لحاظ فنی، خورشید بالا نمی‌آید؛ زمین به شکلی می چرخد که به نظر می رسد خورشید دارد بالا می آید. با این حال، تقریباً همه به قدر کافی با صنعت ادبی آشنایی دارند و آن را درک می کنند که این نوع ارتباط را بپذیرند. در کتاب مقدس صنایع ادبی مشهودی وجود دارد که نباید تعبیری تحت اللفظی از آنها داشته باشیم (به عنوان مثال، ر.ک. به مزمور ۱۷: ۸).

در آخر، وقتی در تعیین این امر که کدامیک از بخشهای کتاب مقدس تحت اللفظی هستند، خودمان را داور نهایی می‌گردانیم، در واقع داریم خودمان را بالاتر از خدا می‌دانیم. خدا کلامش را برای برقراری ارتباط با ما داد. ابهام، کج فهمی و تحریف که به ناچار در نتیجۀ یک تفسیر غیر تحت اللفظی پدید می‌آید، در اصل کتاب مقدس را باطل و بی‌اثر می‌گرداند. کتاب مقدس کلام خداست به ما، و هدف این بوده که آن را همانطور که هست و به طور کامل باور کنیم.

منبع مقاله: www.gotquestions.org