آیا قرآن کلام خداست؟ فصل دوم- اشکالات علمی مختص قرآن (مقالۀ هفدهم)

3) اشکالات علمی مختص قرآن

اکنون به قسمت نهایی اشکالاتی می رسیم که در هنگام مطالعۀ قرآن با آن ها روبرو می شویم. از منظر علم مدرن، می توان آن چه که در متن قرآن به عنوان «نقص های فاحش علمی» به نظر می رسد را دید. برخی از این موارد، خلاف روایت های کتاب مقدس است: الف) داستان فرزند خواندگی موسی توسط همسر فرعون در قرآن (سوره القصص آیه 9)، در حالی که در کتاب مقدس آمده که این زن، دختر فرعون بوده است (خروج 2: 10)؛ یا ب) این ادعا که نام یحیی منحصر به قرن اول است در سورۀ مریم آیه 7 آمده، در حالی که این نام خیلی پیش تر در 2پادشاهان 25: 23 ذکر شده است؛ یا گنجاندن شخصیت مریم در تعریف تثلیث مسیحی در سورۀ المائده آیه 116 که نه تنها با روایت کتاب مقدس بلکه با اعتقادات تقریباً کل جمعیت مسیحیان طی 2000 سال گذشته در مغایرت است.

جالب این که فرقه ای فرومایه و ارتدادی به نام (Cholloridians) چولوریدن چنین عقیده ای داشتند و در زمان گردآوری قرآن در خاورمیانه می زیستند. آیا این فرقه می تواند منبعی برای چنین خطای فاحش باشد؟ مطمئناً خدای عالم مطلق از چنین اصل و آموزۀ اساسی مسیحیت اطلاع داشته است.

تناقضات درونی نیز در قرآن وجود دارد. از جمله سردرگمی مریم که به عنوان خواهر هارون و دختر عمران (نام پدر هارون در کتاب مقدس عمرام است) و همچنین مادر عیسی ثبت شده است، هر چند این دو مریم با فاصلۀ 1570 سال از یک دیگر زندگی می کردند (سورۀ الکهف آیۀ 28، سورۀ التّحریم آیۀ 12، سورۀ طه آیات 25-30).

یکی دیگر از متون مشکل دار و در عین حال مشهور، مربوط به هامان است. در قرآن، از هامان به عنوان شخصی که یکی از خدمتکاران فرعون بود و برج بلندی را برای صعود و رسیدن به خدای موسی ساخت، نام برده شده است (سورۀ القصص آیۀ 38 و سورۀ العنکبوت آیۀ 38 و سورۀ غافر آیۀ 25و 38). با اینکه برج بابل 750 سال پیش تر از آن ساخته شده بود (پیدایش فصل 11) و نام هامان در داستان استر در بابل، 1100 سال پس از فرعون دیده می شود. یوسف علی معتقد است که در اینجا هامان به شخص دیگری اشاره دارد، اما نام هامان، مصری نیست بلکه منحصراً بابلی است. در حالی که این نمونه ها لزوماً هیچ یافتۀ علمی را زیر سؤال نمی برند، اما به بی اطلاعی از کتب آسمانی قبلی اشاره دارند. این موضوع نشان دهندۀ نوعی انزواگرایی خاص است و گمان می شود که این داستان ها در محیطی دور از منشاء و خاستگاه اصلی خود به طور شفاهی انتقال یافته اند.

اشکال جدی تر دیگر، مربوط به سوره هایی است که مغایرت آشکاری با داده های علمی و سکولار دارند. تعداد بسیار زیادی از این مغایرت ها را می توان در قرآن یافت اما برای اختصار من تنها به چند نمونه از آن ها اکتفا خواهم کرد.

طبق قرآن (سورۀ طه آیۀ 85-87 و 95-95)، یک سامری گوساله ای را در کوه حوریب گذاشت، اگر چه اصطلاح سامری تا چند صد سال بعد در 722 قبل از میلاد هنوز ابداع نشده بود. در جایی دیگر نام عیسو به اشتباه به مسیح اطلاق شده است، در صورتی که نام عربی صحیح عیسی، یسوع است.

جالب این که عبارات عجیب و غریب در سورۀ النّحل آیۀ 15، سورۀ الأنبیاء آیۀ 31، سورۀ لقمان آیۀ 10، سورۀ النبأ آیۀ 6-7 و سورۀ الغاشیه آیه 19 ادعا می کنند که کوه ها، همچون گیرۀ چادر، برای جلوگیری از لرزش زمین استفاده می شود. امروزه دانش زمین شناسی می گوید که کوه ها، نتیجۀ فعالیت آتشفشانی و یا برخورد دو گسل زیر زمینی است. از قضا، هر دوی این دلایل اثبات می کنند که وجود کوه ها گواهی بر بی ثباتی پوسته زمین است نه استحکام و ثبات آن.

در سورۀ الأعراف آیۀ 124 فرعون، جادوگران خود را تهدید به مرگ بر روی صلیب کرد. در سورۀ یوسف آیۀ 41، به نانوای داستان یوسف گفته شده که او را مصلوب می کنند. با این حال، در آن روزها هیچ صلیبی وجود نداشت (نباید صلیب با حلقۀ چلیپای مصری که ابزاری برای باروری و زندگی بود و نه برای مرگ، اشتباه گرفته شود). مصلوب کردن، اولین بار توسط فینیقی ها و کارتاژی ها انجام شد  و سپس رومیان نزدیک به زمان زندگی مسیح، 1700 سال پس از فرعون، به طور گسترده از آن استفاده کردند.

مغایرت های علمی آشکار دیگری نیز وجود دارد، مانند استدلالی در سورۀ فصّلت آیات 9-11 مبنی بر این که آسمان ها از دود خلق شده است (کلمۀ عربی دُخان است)، در برابر شرح خلقت در کتاب مقدس که آن را حاصل از آب می داند (پیدایش 1: 1-2). «نویمان و اکلمن»، دو فیزیکدان برجسته معتقدند که دود که از ذرات آلی تشکیل شده است، نمی تواند در حالت اولیه و اصلی وجود داشته باشد، در حالی که آب (کلمۀ عبری mayim- است) وجود داشته است، چرا که پژوهش های جدید در باب ابرها و سحابی های در حال تکامل، نشان دهندۀ نیاز به وجود هیدروژن و اکسیژن (یا H2O) در حالت اولیه و اصلی است. از قضا این کتاب مقدس است که به یافته های علمی مدرن نزدیک تر است و نه قرآن.

به گفتۀ قرآن، شهاب سنگ ها  حتی ستارگان، موشک هایی هستند که به سوی شیاطین و جن ها شلیک می شوند که سعی استراق سمعِ قرآن در بهشت دارند تا آن را سرقت کرده و سبب گمراهی مردم شوند (سورۀ الحجر آیات 16-18، سورۀ الصّافات آیات 6-10، سورۀ الرّحمن آیات 33-35، سورۀ الملک آیۀ 5، سورۀ الجن آیۀ 60-9 و سورۀ الطارق آیات 2-3). چگونه باید این سوره ها را فهمید و درک کرد؟ آیا باید باور کرد که الله شهاب سنگ (مادۀ فیزیکی) متشکل از دی اکسید کربن یا آهن نیکل را به سمت آن دسته از شیاطین غیر مادی پرتاب می کند که در بهشت به استراق سمع می پردازند؟ آیا باید باور کنیم که این مسیرهای موازی دال بر این هستند که شیاطین همه در یک لحظه در یک ردیف صف می کشند؟

یکی دیگر از موارد مورد علاقۀ مسلمانان امروزی، مراحل شکل گیری جنین است (سورۀ البقره آیۀ 259، سورۀ الحّج آیۀ 5، سورۀ المؤمنون آیات 12-14، سورۀ غافر آیۀ 67، سورۀ القیامه آیات 37-39 و سورۀ العلق آیات 1-2 را ببینید). طبق این سوره ها، جنین چهار مرحله را پشت سر می گذارد که با اسپرم شروع شده و تبدیل به علق می شود. گر چه به نظر می رسد که هیچ کس معنای دقیق این واژه را نمی داند، افراد بسیاری تلاش و ادعا کرده اند که علق بروز چیزی از چیز دیگری است که به لخته یا یک چسبندگی، تودۀ جنینی و حتی گوشت جویده شده و غیره می چسبد… سپس علق تبدیل به استخوان هایی می شوند که سرانجام توسط گوشت و پوستِ بدن پوشانده می شوند.

با این حال، اشکالات زیادی در این سوره ها وجود دارد. اول این که در هنگام تشکیل جنین، مرحلۀ لخته شدن وجود ندارد. علاوه بر این، اسپرم بدون وجود تخمک، خود به خود به یک تخمک بارور شده تبدیل نخواهد شد. برای تشکیل جنین، هم به اسپرم و هم به تخمک نیاز است. ثانیاً، «چیزی که می چسبد»، چسبندگی خود را متوقف نمی کند تا به «گوشت جویده شده» تبدیل شود بلکه به همان صورت تا هشت ماه و نیم باقی می ماند!

و در نهایت، اسکلت قبل از گوشت (یا ماهیچه ها) تشکیل نمی شود، و عضلات و پیش سازهای غضروف استخوان ها هم زمان تشکیل می شوند. در حقیقت، طبق گفتۀ دکتر سالدر، نویسندۀ کتاب جنین شناسی پزشکی لانگمن، در نامه ای شخصی به دکتر کمبل در سال 1987، اثبات می کند که عضلات چندین هفته قبل از وجود استخوان های کلسیفیه شده تشکیل می شوند، نه طبق گفته قرآن بعد از آن.

شنیدن گفته های بالا که دلیل اثبات ناپذیری قرآن توسط مدافعان امروزی است، خنده دار است. در واقع، وقتی حقیقت آشکار شود، آن ها امیدوارند بتوانند از علم برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند، که با گذشت زمان اثبات می شود که این امید آنها بی اثر مانده است.

متن مناظرات دکتر جی اسمیت (کاری از چوب مینیستری)