معرفی عهد جدید: رساله‌های شبانی-دوم تیموتائوس (فصل هفدهم)
فصل هفدهم-رساله‌های شبانی
دوم تیموتائوس
زمینه
روشن نیست که پولس توانست نقشۀ خود را در مورد مسافرت به اسپانیا عملی سازد یا نه. کلمنت روم (سال ۹۵ میلادی) در رسالۀ خود می‌گوید که «پولس… عدالت را در تمام جهان تعلیم داد و وقتی به دورترین نقاط مغرب زمین رسید، در حضور حکمرانان شهادت داد…» چون کلمنت رسالۀ خود را از روم می‌نوشت بدیهی است که مقصود او از «دورترین نقاط مغرب زمین» روم نیست. کلمنت اسپانیا را ذکر نمی‌کند و ممکن است فرض کرده باشد که پولس نقشۀ خود را عملی کرده و به اسپانیا مسافرت نموده است. جالب می‌بود اگر می‌دانستیم پولس واقعاً در اسپانیا موعظه کرده و کلیساهای آفریقای شمالی و بریتانیا توسط ایماندارانی تأسیس گردیده که توسط پولس ایمان آورده بودند.
ولی باید دانست که در مورد عملی شدن مسافرت پولس به اسپانیا اطمینان قطعی نداریم. اگر مسافرت‌های پولس را از روی رسالات شبانی در نظر بگیریم، وی در قرنتس توقف نمود (۲۰:۴) و در آنجا ارستس را باقی گذاشت و در میلیتس توقف نمود و در آنجا تروفیمس را بیمار واگذاشت و در تراوس نیز توقف نمود (۱۳:۴). ترتیب این توقف‌ها در رساله روشن نیست. او در افسس توقف نکرد بلکه تیخیکس را به آنجا فرستاد. احتمالاً به طور ناگهانی توقیف گردیده و به روم برده شده است زیرا نقشه‌های او ناتمام ماند. ممکن است مایل بود کتاب‌هایی را که در تراوس گذاشته بود بردارد ولی فرصت این کار را پیدا نکرد. محل توقیف شدن او روشن نیست و ممکن است ترواس یا نیکو پولیس باشد.
علت توقیف او نیز روشن نیست. اگر اسکندر مسگر مذکور در روم (تیموتائوس ۱۴:۴) همان اسکندر مذکور در اعمال ۲۳:۱۹ باشد، می‌توان اینطور تصور کرد که این صنعتگر یهودی به دو علت با پولس مخالفت می‌کرد: اولاً موعظۀ پولس در مورد فیض مجانی الاهی برای غیر یهودیان و ثانیاً کساد شدن کار و کسب در معابد افسس به علت موعظۀ پولس علیه بت‌پرستی. وضع پولس در افسس بحرانی گردید به طوری که در دوم قرنتیان ۸:۱ چنین می‌گوید: «…تنگی‌ای که در آسیا به ما عارض گردید که بی‌نهایت و فوق از طاقت بار کشیدیم به حدی که از جان هم مأیوس شدیم». در اعمال ۱۹:۲۰ به «مکاید یهود» که در افسس به وجود آمد اشاره می‌کند. شاید اسکندر، که هنوز از فرار پولس از افسس ناراحت و از کساد شدن کسب خود و همکارانش خشمگین بود، از او به مقامات رومی شکایت کرد و موجب محکومیت او گردید. تیموتائوس نیز اسکندر را می‌شناخت و از اینکه پولس تیموتائوس را از او بر حذر می‌دارد معلوم می‌شود که اسکندر در محلی که تیموتائوس خدمت می‌کرد که احتمالاً در افسس بود می‌زیست.
لحن کلی رسالات شبانی تصویر کلیسایی را ترسیم می‌نماید که مشغول نبرد با یهودیت سرخورده، کینه‌جو، حسود و بت‌پرستیِ رو به فساد و تباهی بود. پولس رسول که نمایندۀ نسل اول مبشران مسیحی بود وظایف خود را به همکاران جوان و جدی خود محول می‌سازد که بعضی از آنها مانند تیطس و تیموتائوس جانشینان لایقی بودند و بعضی از آنها مانند دیماس چندان لیاقتی نداشتند (۲تیموتائوس ۱۰:۴). رسالۀ دوم تیموتائوس آخرین پیام پولس رسول به دوستان و همکارانش بود.
فهرست مطالب
دوم تیموتائوس: پیام خداحافظی
قسمت اول- سلام ۱:۱و۲
قسمت دوم- نمونه کار شبانی: ۳:۱-۱۷:۳
سابقۀ گذشته ۳:۱-۱۸
مشکلات فعلی ۱:۲-۲۶
زندگی شخصی ۱:۲-۱۳
روابط اجتماعی ۱۴:۲-۲۶
دورنمای آینده ۱:۳-۱۷
خطرات ارتداد ۱:۳-۹
دفاع از ایمان ۱۰:۳-۱۷
قسمت سوم- آخرین سفارش ۱:۴-۸
قسمت چهارم- سلام‌های آخر ۹:۴-۲۲
محتوا
محتوای این آخرین رساله آمیزه‌ای است از احساسات شخصی و خط مشی اداری، خاطرات و تعلیم، ناراحتی و اعتماد. هدف اصلی عبارت بود از تقویت تیموتائوس در انجام مسئولیت خطیری که پولس در شرف ترک کردن آن بود. پولس برای اینکه سرمشقی در مورد کار شبانی ذکر کرده باشد تجربیات شبانی خود را برای تیموتائوس شرح می‌دهد و خود را نیز در این سرمشق سهیم دانسته اظهار می‌دارد: «که ما را نجات داد و به دعوت مقدس خواند… بر حسب ارادۀ خود و آن فیضی که قبل از قدیم‌الایام در مسیح عیسی به ما عطا شد» (۲تیموتائوس ۹:۱). وی با توجه به دعوت الاهی، تیموتائوس را تشویق می‌نماید که مانند سربازی که به جبهه می‌رود با مشکلات روبرو شود (۳:۲) و در مورد رهبری نقشۀ جنگ به ارتشبد خود اعتماد داشته و در هر قسمتی که مورد احتیاج باشد با تمام وجود بدون شکایت مشغول خدمت گردد. در زندگی شخصی و در روابط کلیسایی باید همیشه خادم خداوند باشد و از ستیزه‌جویی دوری نماید و به همه کمک کند تا حقایق الاهی را درک نمایند.
تصویری از وضع آخرالزمان، که شبیه اول تیموتائوس ۱:۴-۳ است، نبوتی است در مورد اوضاع جهان در آینده. پادزهری که پولس برای دفع قدرت شرارت تجویز می‌نماید عبارت است از آشنایی با کتاب مقدس «که می‌تواند تو را حکمت آموزد برای نجات در ایمانی که بر مسیح عیسی است» (۲تیموتائوس ۱۵:۳).
نصیحت آخر یعنی ۱:۴-۶ بسیار مشهور است و باید توسط تمام داوطلبان خدمت به مسیح مورد مطالعه دقیق قرار گیرد.
ارزیابی
رسالات شبانی پرارزش‌ترین منبع موجود برای کسب اطلاعات در مورد زمانی است که بین دورۀ خاتمۀ اوایل مسیحیت و دورۀ سازمان یافتن کلیسا به شرح رسالات ایگناسیوس قرار دارد. در این مورد دو یا سه نکته قابل توجه است.
نکتۀ اول اینکه رشد بدعت‌ها نمایان‌تر است. مخالفت با حقیقت و انحرافات تعلیمی در رسالات پولس مورد بحث قرار گرفته‌اند. مثلاً غلاطیان به شریعتی بودن حمله می‌کند و اول قرنتیان اظهار می‌دارد که عده‌ای به رستاخیز بدن اعتقاد نداشتند و کولسیان نشان می‌دهد که بعضی از عقاید غلط فلسفی به کلیسا وارد شده‌اند. ولی این‌ها پراکنده و محلی بودند و حتی تمایلات یهودیت که جنبۀ کلی‌تری داشت نیز از نظر ماهیت و شدت و ضعف در مکان‌های مختلف دارای انواع متفاوتی بود. این بدعت‌ها در رسالات شبانی هم دیده می‌شوند ولی شدت بیشتری یافته و مخاطراتی ایجاد کردند که واعظان جوان باید با آنها مقابله نمایند.
به خاطر همین خطرات، در رسالات شبانی در مورد تنظیم اعتقادنامه‌ها بیشتر از رسالات قبلی تأکید به عمل آمده است. ذکر خلاصۀ اعتقادات در تیطس و این دستور صریح «نمونه بگیر از سخنان صحیح که از من شنیدی» (۲تیموتائوس ۱۳:۱) و جملات فراوانی جنبۀ اعتقادنامه‌ای دارند (۱تیموتائوس ۱۵:۱و۳:۲-۵و۱۶:۳و۱۰:۴، ۲تیموتائوس ۱۰:۱۰و۸:۲و۱۶:۳) ما را به این نتیجه می‌رسانند که رسالات شبانی به کلیسایی نوشته شده‌اند که در حال تنظیم اعتقادنامۀ خود بود. این جملات اعتقادنامه‌ای متداول بودند و جملۀ «این سخن امین است» نشان می‌دهد که این جملات اعتقادنامه‌ای همیشه در تعلیم کلیسایی مورد استفاده بودند (۱تیموتائوس ۱۵:۱و۱:۳و۹:۴، ۲تیموتائوس ۱۱:۲و تیطس ۸:۳). اصطلاح «تعلیم صحیح» نیز زیاد دیده می‌شود (۱تیموتائوس ۱۰:۱و۳:۶، ۲تیموتائوس ۱۳:۱و۳:۴، تیطس ۹:۱و۱:۲و۸:۲). ریشۀ کلمۀ «صحیح» به معنی «سالم» است و در مورد رفتار صحیح و همچنین اصول صحیح به کار می‌رود. در کتاب مقدس اعتقاد و عمل از یکدیگر جدایی‌ناپذیر هستند. هر چند کلیسا تشکل پیدا کرده بود (۱تیموتائوس ۱۵:۳) ولی دارای سلسله مراتب انعطاف‌ناپذیر و سازمان خشک نبود. زندگی و رفتار روحانی مهم‌تر از مراسم و امور اداری بود و کلیسا هنوز روح بشارت داشت. با وجود شروع جفاها و بدعت‌ها، کلیسا هنوز به سرعت رشد می‌کرد.
برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید (انتشارات حیات ابدی)
نوشتۀ مریل سی تنی
ترجمۀ ط. میکائیلیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
