معرفی عهد جدید: رسالات زندان- رسالۀ فیلیپیان (فصل شانزدهم)

معرفی عهد جدید

رسالۀ فیلیپیان

زمینه

به استثنای نامه‌هایی که به اشخاص نوشته شده است، رسالۀ فیلیپیان شخصی‌ترین رسالۀ پولس است. در این رساله که از چهار صفحه تجاوز نمی‌کند، حدود صد بار ضمیر اول شخص مفرد به کار برده شده است. پولس دربارۀ خود با غرور و خودخواهی سخن نمی‌گوید و مانند دوم قرنتیان از خدمات خود دفاع نمی‌کند. کلیسای فیلیپی نسبت به پولس وفاداری کامل داشت و او احساس می‌کرد که می‌تواند با آنها آزادانه دربارۀ زحمات و هدفهای روحانی خود سخن بگوید.

حدود ده سال از زمانی گذشته بود که پولس و سیلاس و لوقا برای اولین بار به فیلپی قدم نهادند. از همان اول از پیام پولس استقبال شده بود. این کلیسا دارای زنان زیادی بود که احتمالاً از دوستان لیدیه بودند و با پولس برای رسانیدن انجبل به سایرین زحمت کشیده بودند (فیلیپیان ۳:۴). بعضی از آنها مانند سنتیخی و افودیه گاهی با هم اختلاف نظر داشتند (۲:۴) از اغاز خدماتش در مکادونیه، کلیسا از او پشتیبانی کرده بود ولی وقتی به جاهای دیگر مسافرت نمود، کلیسا برای پولس کار زیادی انجام نداده بود. خبر قحطی در اورشلیم و زندانی شدن پولس در روم باعث شد که توجه فیلیپیان دوباره به سوی پولس جلب شود (۱۰:۴-۱۴) و برای این احتیاجات کمک‌های مالی نمودند. نمایندۀ آنها یعنی اپفرودتس این هدایا را نزد پولس آورد ولی در آنجا به سختی مریض شد. پولس شفای او را نتیجۀ دعا می‌داند (۲۵:۲-۲۷) و او را همراه نامه‌ای که نوشت به فیلپپی برگردانید (۲۸:۲و۲۹).

پولس با وجودی که نوع خطر را ذکر نمی‌نماید ولی می‌گوید که اپفرودتس برای رساندن هدایا به او جان خود را به خطر انداخت. احتمالاً بر اثر مسافرت و تماس با سایرین دچار یک بیماری مسری گردید. شاید بر اثر تماس با زندانیان سیاسی مقامات را نسبت به خود ظنین ساخت.

تاریخ نوشته شدن فیلیپیان به طور دقیق روشن نیست ولی احتمالاً نزدیک به یقین است که در اواخر دورۀ دو سالۀ زندانی بودن پولس در روم نوشته شد. لایتفوت معتقد است که شاید قبل از رسالات آسیای صغیر نوشته شده است. زیرا سبک آن به سبک رساله‌های مسافرتی بیشتر شبیه است تا به سایر رساله‌ها. استدلال از روی سبک در این مورد چندان قابل اعتماد نیست زیرا یک نویسنده می‌تواند، نه فقط به علت زیاد شدن سن بلکه با توجه به احتیاجات مخاطبین، سبک خود را تغییر دهد. هر چند، همان‌طوری که لایتفوت می‌گوید، از نظر لغات و سبک کلی فیلیپیان بیشتر به رومیان شباهت دارد تا به افسسیان یا کولسیان، ولی برای کلیسایی نوشته شده است که بیشتر اروپایی بود تا آسیایی و مانند کولسیان تحت تأثیر عرفان و شریعتی بودن قرار نگرفته بود.

در مورد زمینه می‌توان به چند نکته دیگر اشاره کرد. مدتی وقت لازم بود که خبر ورود پولس به روم به فیلیپی برسد و آنها بتوانند هدایایی توسط اپفرودتس بفرستند. شهرت پولس در میان فوج خاص (۱۳:۱) و رسیدن انجیل به اهل خانۀ قیصر (۲۲:۴)، احتیاح به زمان داشت. دو گروهی که در میان واعظین وجود داشت، یعنی گروهی که پولس را دوست نداشتند و نسبت به او حسادت می‌ورزیدند و کسانی که از او پشتیبانی می‌کردند (۱۵:۱و۱۶)، یک روزه به وجود نیامده بود. به علاوه طرز صحبت او دربارۀ محاکمه‌اش نشان می‌دهد که از نتیجۀ قطعی محاکمه بی‌خبر است ولی با وجودی که تسلیم ارادۀ خداست تقریباً اطمینان دارد که برای ادامۀ خدمت آزاد خواهد شد (۲۳:۱-۲۶ و ۱۷:۲و۲۴).

چنین به نظر می‌رسد که در کلیسای فیلیپیان هیچ جدایی و بدعت به خصوصی وجود نداشت که محتاج اصلاح باشد. اشاره‌ای که در ۲:۳ به بدعتکاران یهود وجود دارد، برای احتزاز از خطرات آینده است و هر چند لحن پولس تند است ولی هدف او اصلاح اشتباهات نیست بلکه تشویق فیلیپیان به داشتن رفتاری شایستۀ اتباع آسمانی است (۱۷:۳-۲۱).

محتوا

در رسالۀ فیلیپیان دو موضوع مهم وجود دارد. اولی عبارت است از انجیل که پولس آن را نُه بار ذکر می‌نماید. او دربارۀ «مشارکت برای انجیل» (۵:۱)، «اثبات انجیل» (۷:۱)، «ترقی انجیل» (۱۲:۱)، «حمایت انجیل» (۱۷:۱)، «شایستۀ انجیل» (۲۷:۱)، «مجاهده برای ایمان انجیل» (۲۷:۱)، «خدمت برای انجیل» (۲۲:۲)، «جهاد انجیل» (۳:۴) و «ابتدای انجیل» (۱۵:۴) سخن می‌گوید. مقصود پولس از این کلمه عبارت است از اصول ایمان، پیام و متن موعظه. در رسالۀ فیلیپیان کلمۀ «انجیل» تعریف نشده است ولی ذات انجیل در دو جمله بیان شده که جنبۀ تاریخی و شخصی آن را مشخص می‌کند: «تا به موت بلکه تا به موت صلیب مطیع گردید» (۸:۲) و «با آن (عدالتی) که به وسیلۀ ایمان به مسیح می‌شود» (۹:۳)، جملۀ اول این مژده است که مسیح برای بشر جان داد و جملۀ دوم اطمینان می‌دهد که مردم می‌توانند عدالت مسیح را در حضور خدا بپذیرند. این است دو جنبۀ انجیل.

دومین موضوع مهمی که پولس در رسالۀ فیلیپیان تأکید می‌کند، شادی است. وضع پولس در روم چندان خوشایند نبود زیرا دشمنانش سعی می‌کردند کارهایش را خنثی کنند و به علاوه ممکن بود بعد از محاکمه محکوم به اعدام شود ولی هیچ روح بدبینی در رسالۀ فیلیپیان دیده نمی‌شود. پولس هر وفت فیلیپیان را بیاد می‌آورد خوشحال می‌شود (۳:۱)، شاد است که خواه از روی خلوص نیت و خواه از روی ریاکاری در هر حال به مسیح موعظه می‌شود (۱۸:۱)، از رشد پیروانش در فروتنی خوشحال است (۴:۲)، از فداکاری‌های خودش برای مسیح شاد است (۱۷:۲) و از هدایا و نیّت خیر دوستانش شادی می‌کند. با وجودی که پولس در شرایط نامساعد قرار دارد ولی تمام رساله پر است از شادی عظیم حاصله از ایمان.

فهرست مطالب

فیلیپیان: رسالۀ شخصی

قسمت اول- سلام    ۱:۱و۲

قسمت دوم- شکرگزاری برای مشارکت شخصی   ۳:۱-۱۱
قدردانی
اطمینان
دعا

قسمت سوم- تشخیص با توجه به وضع شخصی   ۱۲:۱-۱۸:۲
جرأت شخصی پولس    ۱۲:۱-۲۶
پولس فیلیپیان را تشویق می‌کند    ۲۷:۱-۳۰
مسیح، سرمشق خدمت     ۱:۲-۱۱

قسمت چهارم- رابطۀ شخصی با رسانندگان پیام    ۱۹:۲-۳۰

قسمت پنجم- هشدار شخصی علیه شریعتی بودن    ۱:۳-۱:۴
نمونه از زندگی شخصی    ۱:۳-۱۶
نصیحت به فیلیپیان    ۱۷:۳-۱:۴

قسمت ششم- نصایح نهایی و سلام‌ها    ۲:۴-۲۳
اتحاد    ۲:۴و۳
شادی     ۴:۴-۷
تفکر    ۸:۴و۹
تشکر     ۱۰:۴-۲۰
سلام‌ها    ۲۱:۴-۲۳

ارزیابی

فیلیپیان ابراز شادمانی و تشکر پولس است برای برکاتی که یافته است و در عین حال زندگی شخصی مسیحی وی را نشان می‌دهد. دو قسمت مهم این رساله یعنی ۵:۲-۱۱ و ۲:۳-۱۵ به ترتیب نشان می‌دهند که مسیح به طور کامل از ارادۀ خدا اطاعت نموده و خادم او پولس علاقۀ شدیدی به اجرای مأموریتی دارد که مسیح او را به انجام آن دعوت کرده است. قسمت اول در واقع در مورد مسیح‌شناسی نوشته نشده بلکه به طور ضمنی برای این ذکر گردیده است تا آن نوع فروتنی را که پولس فیلیپیان را به داشتن آن تشویق می‌نماید نشان دهد. روشن است که پولس حقیقت این موضوع را بدیهی می‌پندارد و به همین دلیل می‌توان نتیجه گرفت که این موضوع مورد قبول مسیحیان بوده است. وقتی موضوعی مورد قبول همگان باشد، بدیهی شمرده می‌شود ولی وقتی در مورد موضوعی اختلاف‌نظر باشد در آن موقع جرّوبحث پیش می‌آید.

در مورد مفهوم واقعی «خود را خالی کرد» (۷:۲) مطالب زیادی نوشته شده است. وقتی مسیح به میان ما آمد الوهیت خود را تا چه حد از دست داد؟ عیسی مسیح خداوند خود را از جلال خود محروم ساخت تا لباس انسانی بر خود بگیرد و به عنوان انسان مجازات گناهان انسان را تحمل نماید ولی الوهیت او باقی ماند. این قسمت، مانند کولسیان باب اول و عبرانیان باب‌های اول و دوم انجیل یوحنا باب اول، از برجسته‌ترین آیات مربوط به مجسم شدن مسیح است.

قسمت دوم، یعنی فیلیپیان باب سوم، محرک اصلی زندگی پولس را روشن می‌سازد‌. فداکاری حیرت‌آور و غیرت تزلزل‌ناپذیر، او را در زمرۀ رهبران بزرگ تاریخ قرار می‌دهد که عمر خود را وقف هدفهایی کرده‌اند که به صحیح بودن آنها اعتقاد کامل داشتند. ولی از نظر پولس، تمام زندگی در مسیح خلاصه شده بود. تمام کوشش پولس این بود که مسیح را «دریابد» و وی را ظ«بشناسد» و در وی «یافت شود» و به هدفی که او تعیین کرده است برسد. رسالۀ فیلیپیان رهبری کامل مسیح را در زندگی ایمانداران نشان می‌دهد.

نتایج زندانی شدن پولس

ارزیابی زندانی شدن پولس چندان دشوار نیست هر چند در مورد اینکه او از زندان آزاد شد یا نه سوالاتی وجود دارد. با وجود توقیف بودن او در قیصریه و در روم، خدمات پولس متوقف نشد. از طریق معاونان و دوستانی که نام‌های آنها در رسالات وجود دارد، پولس ارتباط دائمی خود را با کلیساها حفظ کرد. بیکاری اجباری در زندان به او فرصت بیشتری برای دعا و تفکر داد و در نتیجه رسالات بی‌نظیر زندان به‌وجود آمد. چون دادرسی خود را به قیصر رجوع کرده بود، مسیحیت در مقابل دولت روم رسماً مطرح شد و توجه آنها را جلب کرد. به همین دلیل اگر دولت آن را از اعتقادات شناخته شده اعلام می‌کرد، جفا رساندن به آن غیرقانونی می‌شد و دولت مؤظف به حفظ آن می‌گردید. در ده سال بشارت در میان غیریهودیان از ۴۶ تا ۵۶ میلادی و در چهار سالی که پولس در زندان بود کلیسا از برچسب یهودی بودن آزاد شد و استقلال یافت. اکنون آماده بود که در میان غیریهودیان توسعه یابد.

برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید (انتشارات حیات ابدی)
نوشتۀ مریل سی تنی
ترجمۀ ط. میکائیلیان