بررسی عهدعتیق- عوبَدیا OBADIAH

نویسنده:

نام نویسنده کتاب عوبَدیا به معنی “خادم (یا ستایش کننده) خداوند” می باشد که اسم متدوالی بوده است (به 1پادشاهان 18: 3-16؛ 1تواریخ 3: 21؛ 7: 3؛ 8: 38؛ 9: 16؛ 12: 9؛ 27: 19؛ 2تواریخ 17: 7؛ 34: 12؛ عزرا 8: 9؛ نحمیا 10: 5 ؛ 12: 25 رجوع کنید). به نام پدر یا به مکان تولد او اشاره نشده است.

تاریخ و محل نگارش کتاب:

تاریخ و محل نگارش کتاب مورد بحث قرار گرفته است. تاریخ گذاری این نبوت به طور کلی مربوط به آیات 11-14 بوده و به یکی از دو واقعه مشخص در تاریخ اسرائیل بر می گردد:

1) حمله فلسطینی ها و اعراب به اورشلیم در طی سلطنت یهورام (853-841 ق.م.)؛ به 2پادشاهان 8: 22-20؛ 2تواریخ 21: 8-20 رجوع کنید. در این صورت عوبَدیا باید معاصر الیشع بوده باشد.

2) حمله بابلی ها به اورشلیم (605-586 ق.م.). در این صورت عوبَدیا می باید معاصر ارمیا بوده باشد. احتمال این نظریه بیشتر از قبلی است.

مطابقت بین عوبَدیا 1-9 و ارمیا 49: 7-22 باعث شده تا عده ای معتقد گردند که بین عوبَدیا و ارمیا وابستگی و ارتباط وجود داشته است. اما ممکن است که هر دو نبی از منبعی مشترکی که برای ما ناشناخته است، استفاده کرده باشند.

هماهنگی کتاب و موضوع:

هیچ دلیل قانع کننده ای وجود ندارد تا نسبت به هماهنگی این نبوت مختصر شک کنیم. موضوع آن مربوط به ادوم است که با غرور حاصل از امنیت و آسایش درونی خود به غارت شدن اسرائیل توسط قدرتهای خارجی چشم دوخته است. به هر حال مداخله ادوم در این اوضاع آشفته باعث خشم خدا خواهد گردید. او تخریب خواهد شد، اما کوه صهیون و اسرائیل رهایی یافته و پادشاهی خدا پیروز خواهد گردید. فعالیتهای خصومت آمیز ادوم در طی حیات قوم اسرائیل قرنها به طول انجامید. مراجعه به قسمتهای زیر در کتاب مقدس به منظور درک رابطه بین اسرائیل و ادوم مفید است: پیدایش 27: 4-45؛ 32: 1-21؛ 36؛ خروج 15: 15؛ اعداد 20: 14-21؛ تثنیه 2: 1-6؛ 23: 7؛ 1سموئیل 21؛ مزمور 52:؛ 2سموئیل 8: 13-14؛ 2پادشاهان 8: 20-22؛ 14: 7؛ مزمور 83؛ حزقیال 35؛ یوئیل 3: 18-19؛ عاموس 1: 11-12؛ 9: 12.

از آنجا که ادومی ها ارتباط خویشاوندی با اسرائیلی ها داشتند (آیه 10). خصومت ایشان بیشتر قابل سرزنش است. ادوم کاملاً مسئول قصور در کمک به اسرائیل و تجاوز آشکار به او است. این حقیقت که خدا عیسو را رد کرد (پیدایش 25: 23؛ ملاکی 1: 3؛ رومیان 9: 13) به هیچ طریقی ادومی ها را تبرئه نمی کند. ادوم آسوده خاطر در دژ کوهستانی خود، رانده و مغلوب خواهد گردید. اسرائیل پیروز خواهد شد چون خدا با اوست.

فهرست مطالب:

I– عنوان و مقدمه (1)

II– داوری ادوم (2-14)

الف- اعلام هلاکت ادوم (2-7)

1- حقیر شدن تکبر ادوم (2-4)

2- کامل گردیدن ویرانی آن (5-7)

ب-خرابی ادوم مجدداً اعلام می گردد (8-14)

1- خجالت و ویرانی آن (8-10)

2- تقصیرات وی نسبت به اسرائیل (11-14)

III– روز خداوند (15-21)

الف- داوری امتها و رهایی صهیون (15-18)

ب- برقراری پادشاهی خداوند (19-21)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس