آیا کتابمقدس از جنگ عادلانه حمایت می کند؟

در حالیکه کتاب مقدس جنگ به هر دلیلی را تایید نمی کند، و ما را به صلح با تمامی انسانها تشویق می کند (رومیان 12: 18)، با این وجود اعلام می کند که صلح و عدالت گاهی مستلزم جنگ می باشد(متی 24: 6). البته این موضوع از خیلی جهات روشن ساخته شده است.

نخست، کتاب مقدس هر نوع گرفتن حق زندگی را ممنوع نکرده است. برای مثال، کشتن به جهت دفاع از خود (خروج22: 2)، همچنین کشتن درمجازات اعدام  (پیدایش 9: 6) قابل توجیه می باشد. حکومت  به طور الهی حق استفاده از شمششیر را دارد(رومیان 13: 4)، همانطور که عیسی خود مشخصا در یوحنا 19: 11اعلام کرده است. دوم اینکه ، تحت شریعت، خداوند قوانین جنگ را برای قوم اسرائیل مقرر کرده بود(تثنیه 20). سوم، زمانیکه عیسی شاگردان خود را از استفاده از شمشیر به دلایل روحانی منع کرد (متی 26: 52) ، از طرفی دیگر شاگردان خود را بر آن داشت که در صورت نیاز برای حفاظت از خود شمشیر تهیه کنند. (لوقا 22: 36-38). چهارم، یحیای تعمید دهنده اعلام نکرد که ارتش باید بر چیده شود و نظامیان به علت خدمت در مقام سربازی به توبه فراخوانده شوند(لوقا 3: 14).

کتاب مقدس به ایمانداران حکم می کند که از دولتهای خود اطاعت کنند(رومیان 13: 1-7؛ تیطوس 3: 1، اول پطرس 2: 13-14). اما، محدودیتهایی نیز برای این اطاعت وجود دارد. هنگامیکه حکومتی به پرستش بتها و یا پرستش پادشاهی دستور می دهد(دانیال3: 6)، از بشارت انجیل جلوگیری می کند(اعمال 4-5)، و یا دستور به قتل کودکان می دهد (خروج 1)، اینجا وظیفه ایمانداران است که اطاعت نکنند. همین طوراست زمانیکه حکومت در یک جنگ ناعادلانه شرکت می کند، ممکن است بین ایمانداران اختلاف عقیده بوجود آید. اما، مانند دانیال (دانیال 6)، و سه مرد جوان عبرانی (دانیال 3)، و پطرس (اعمال 4-5) ، کسانیکه از حکومت نااطاعتی می کنند می بایست عواقبی که توسط هر کشوری برای چنین افرادی تعیین شده را بپذیرند.

چندین شرط برای جنگ عادلانه در کتاب مقدس ارائه شده است. نخست اینکه می بایست از طرف حکومت شخص اعلام جنگ شود(رومیان 13: 4). دوم، جنگ می بایست در دفاع از بی گناهان و یا علیه متجاوز شر (پیدایش 14) باشد. سوم، جنگ باید با ابزار و وسایل عادلانه صورت گیرد(تثنیه 20: 19).

علاوه بر دلایل ذکر شده جهت سیاست جنگ عادلانه، استدلالهای کتاب مقدس برای صلح جویی کلی به اشتباه برداشت می شود. به عنوان مثال، حکم عیسی درباره برگردندان طرف دیگرصورت در متی 5: 39  به توهین شخصی اشاره می کند (مانند سیلی در گوش)، و نه به آسیب جسمی. در حقیقت، حتی عیسی مسیح زمانیکه با بی عدالتی تازیانه زده می شد طرف دیگر صورت خود را برنگرداند (یوحنا 18: 22-23). تشویق به محبت نمودن دشمنانمان به معنی مانع شدن از استفاده از نیروی خود جهت جلوگیری از کشتن ما نمی باشد( به عنوان مثال تحریک پولس در برانگیختن دخالت دولت برای حمایت خود در اعمال رسولان 23 از این نمونه است).

نویسنده: نورمن ال گایسلر

ترجمه: الهام ربیع نژاد